جایگشت اوایی در زبان پارسی

( اُگار، اُگاردن ) در زبانِ پهلوی به ( اُگرا ) در همین زبان.
اُگاردن: remove، expel
اُگرا:declination، dip
( رویه یِ 61 از نبیگِ ( فرهنگنامه کوچک پهلوی ) نوشته یِ ( دیوید مک کنزی )

جایگشتِ آواییِ ( ر/رَ ) در زبانِ پهلوی:
گبر ( قبر، زهدان، رحم ) به گراب ( زهدان، رحم )

جایگشتِ آوایی ( ر/رَ ) با آوایِ پیشین:
واژه یِ ( وَزرَ ) در زبان اوستایی به ( گُرز ) در زبان پارسیِ کنونی
دگرگونیِ آوایی ( و/گ ) در جاهایی همچون ( ول ( ورد ) /گل ) ، ( وشنه/گشنه ( گرسنه ) ) ، ( وهرکان/گرگان ) ، ( وَرازَ/گُراز ) و. . . دیده می شود.

جایگشتِ آوایی ( ر/رَ ) با آوایِ پیشین:
واژه ( گبر ) در زبانِ پارسی میانه - پهلوی به چمِ ( قبر ) با جایگشتِ آوایی به ( گرب ) با واژه یِ ژرمنیِ ( Grab ) و واژه انگلیسیِ ( Grave ) به چمِ ( قبر ) همریشه و همچم است.

دیدگاه کاربر:
سکر ( در زبان اوستایی ) به سراک ( سراغ ) در زبانِ پارسی

جایگشت آوایی ( ر ) با آوایِ پیشین:
سکر ( در زبانِ اوستایی ) به چمِ ( گردیدن، ( به ) گرد یا پیرامون جنبیدن، گرد گردیدن ) به ( سرک ) :
( سرک ) با واژگانِ ( search ) ، ( circle ) نزدیکیِ آوایی و معنایی دارد.
همچنین با واژه ( circare ) در زبانِ لاتین

جایگشتِ آواییِ ( ر/رَ ) با آوایِ پیشین:
( جورَ ) به جلو ( پیش ) ( به همراه دگرگونی آوایی ( ر/ل ) )
( به تاربرگِ واژه یِ ( جلو ) مراجعه کنید. )

جایگشتِ آواییِ ( د ) با آوایِ پیشین: ( واژه اوستاییِ کوندَ )
کوندَ = کودَن ( این واژه به دیسه یِ ( کُند ) به چمِ ( آهسته ) نیز در زبان پارسی بکار می رود.
جایگشت آوایی ( ر ) با آوای پیشین:
در واژگان ( کنار، کران ) ، جایگشت آوایی ( ر ) رُخ داده است؛ هر چند که این دو واژه با واژه اوستاییِ ( کَرَنَ ) به چمِ ( کنار، گوشه، مرز، کرانه ) همریشه هستند ولی آنچه روشن است، جایگشت آوایی در میان این دو واژه است.
... [مشاهده متن کامل]

جایگشت آواییِ ( ر ) با آوای پیشین در زبانهای اوستایی - پارسی میانه - پهلوی:
1 - سخر: سرخ
2 - گوفرَ= ژرف، شاید ( گور )
3 - جفرَ، زفر = ژرف، زرف ( ظرف )
4 - گوزرَ =گفته یِ نهانی، پنهانی و راز ( گو با گفتن همریشه است و تکواژِ ( زرَ ) با ( راز ) .
... [مشاهده متن کامل]