جایگاه شرط ضمنی بنایی در قانون مدنی

[ویکی فقه] شرط ضمن عقد شرطی است که در ضمن عقد ذکر می شود و الزام و التزام به آن واجب است.
شرط ضمنی دو نوع دارد، ضمنی بنایی و ضمنی عرفی؛ اما قانون مدنی هیچ یک از این دو را تعریف نکرده است.
تفاوت شرط ضمنی عرفی و بنایی
شرط ضمنی عرفی بر مبانی و موادی از قانون مدنی استوار است، حال آنکه شرط ضمنی بنایی چنین نیست؛ چنان که در فقه نیز مبانی این دو از یکدیگر متفاوت است، به گونه ای که انکار یا اعتراف به یکی مستلزم انکار یا اعتراف به دیگری نیست. از همین رو، همان طور که دیدیم مثلا میرزای نایینی، شرط ضمنی عرفی را مشروع می داند، ولی شرط ضمنی بنایی را اگر به شرط ضمنی عرفی برنگردد، معتبر نمی شمرد.
حقوقدانان و شرط ضمنی
حقوقدانان غالبا هنگام تحلیل مواد قانونی با توجه به اطلاق قانون، معنای دوم را ذکر می کنند. ما در بحث نفقه زوجه در عقد منقطع، به معنای اول (شرط ضمنی بنایی) اشاره کرده ایم: «چنانچه در ضمن عقد نفقه شرط شده و یا قبل از عقد بر این امر توافق شده باشد و عقد نیز بر این مبنا جاری شود این شرط صحیح و لازم الوفا است.
...