جایزه لوریوس برای ورزش دائم

جایزه لوریوس برای ورزش دائم جایزه ای است که از دستاوردهای کسانی که "کمک فوق العاده ای به ورزش یا جامعه از طریق ورزش" کرده اند، تجلیل می شود. این جایزه اولین بار در سال ۲۰۰۰ به عنوان یکی از جوایز اختیاری جوایز لوریوس اهدا شد. این جوایز توسط سازمان Laureus Sport for Good، یک سازمان جهانی که در بیش از ۱۵۰ پروژه خیریه که از ۵۰۰۰۰۰ جوان حمایت می کند، ارائه می شود. اولین مراسم در ۲۵ مهٔ ۲۰۰۰ در مونت کارلو برگزار شد و نلسون ماندلا سخنرانی اصلی را در آن انجام داد. تا تاریخ ۲۰۲۰، فهرست کوتاه شش تیمی از نامزدهای این جایزه از سوی هیئتی متشکل از «ویراستاران، نویسندگان و پخش کنندگان برجسته ورزشی جهان» آمده است. سپس آکادمی جهانی ورزش لوریوس برنده ای را انتخاب می کند که در مراسم سالانه جوایز که در مکان های مختلف در سراسر جهان برگزار می شود، تندیس لوریوس که توسط کارتیه ساخته شده است، به او اهدا می شود. اگرچه مراسم جوایز لوریوس سالانه برگزار می شود، اما جوایز ورزش دائم هر بار ارائه نمی شود. این یکی از تعدادی از جوایز اختیاری است که می تواند توسط آکادمی ورزش جهانی لوریوس اعطا شود.
برنده افتتاحیه این جایزه در سال ۲۰۰۰ یونیس کندی شرایور آمریکایی بود. کمپ تابستانی ای که او در حیاط پشتی خانه خود در سال ۱۹۶۲ آغاز کرد، به بازی های المپیک ویژه ( مخصوص افراد با کم توانی ذهنی ) تبدیل شد و امانوئلا گرینبرگ، خبرنگار سی ان ان، او را به عنوان «حامی محرومان و پیشرو در حفظ حقوق معلولان» توصیف کرد. جایزه سال ۲۰۰۴ برندگان مشترک داشت: با تصمیم سازمان کریکت کنیا، اتحادیه ورزش جوانان ماتاره آن را به همراه تیم ملی کریکت هند و پاکستان دریافت کردند. تا تاریخ ۲۰۲۱، یک نفر پس از مرگ مورد تجلیل قرار گرفته است. پیتر بلیک، قایق باز نیوزیلندی، در دسامبر ۲۰۰۱ توسط دزدان دریایی در رود آمازون به ضرب گلوله کشته شد. از زمان تأسیس، این جایزه دو بار در سال های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۳ اعطا نشده است. این جایزه در اکثر موارد به سازمان ها یا افرادی از کنیا و ایالات متحده آمریکا ارائه شده است، که کنیا ۳ بار و ایالات متحده آمریکا ۴ بار این جایزه را دریافت کردند و بیشترین جوایز را در میان دیگر کشورها دارند. دریافت کننده جایزه ورزش دائم در سال ۲۰۲۲، "لاست بویز اینک. " بود.