جایزه صلح گاندی ( انگلیسی: Gandhi Peace Award ) یک جایزه شامل وجه نقد است که سالانه از سال ۱۹۶۰ تا کنون توسط تشکل ترویج صلح پایدار به افراد برای «مشارکت در ارتقای صلح و حسن نیت بین المللی» اهدا می شود. این جایزه به افتخار مهندس کارامچاند گاندی نامگذاری شده است، [ ۱] [ ۲] اما هیچ ارتباط شخصی با مهاتما گاندی یا هیچ یک از اعضای خانواده او ندارد. [ ۳]
برندگان جایزه شامل: خاخام آریک اشرمن و ایهود بندل از خاخام ها برای حقوق بشر ( ۲۰۱۱ ) ، ایمی گودمن از دموکراسی نو! ( ۲۰۱۲ ) ، بیل مک کیبن از سازمان ۳۵۰ ( ۲۰۱۳ ) ، میدیا بنجامین از کد پینگ ( ۲۰۱۴ ) ، تام بی. کی گلدوت ( ۲۰۱۵ ) ، کتی کلی از صدا برای عدم خشونت خلاق ( ۲۰۱۵ ) ، عمر برغوثی ( ۲۰۱۷ ) ، رالف نیدر ( ۲۰۱۷ ) و جکسون براون ( ۲۰۱۸ ) است.
از سال ۱۹۶۰ و از زمانی که اولین جایزه توسط النور روزولت پذیرفته شد، این جایزه شخصاً به «قهرمانان صلح» اهدا می شود که خود نمونه ای از اعضای ترویج صلح پایدار، مقاومت غیر خشونت آمیز در برابر قدرت سوءاستفاده کننده، و درگیری های مسلحانه، سرکوب خشونت آمیز و بی توجهی به محیط زیست هستند. این جایزه همچنین به منظور قدردانی از افراد به دلیل مشارکت قابل توجه، از طریق همکاری های بدون خشونت همگام با مرام گاندی، در تلاش برای دستیابی به تمدن پایدار جهانی که بر پایه صلح بین المللی بنا شده است، می باشد.
در قرن بیست و یکم، این جایزه به منظور تجلیل از کسانی در نظر گرفته شده که زندگی و آثار آنها نشان دهنده این اصل است که صلح بین المللی، عدالت جهانی اجتماعی اقتصادی و هماهنگی محیطی سیاره ای به هم وابسته و جدایی ناپذیر هستند، و هر سه برای بقای تمدن ضروری است.
خود جایزه با یک مدال سنگین و یک گواهی همراه با کتیبه ای که خلاصه ای از آثار گیرنده را نشان می دهد. این مدال، ساخته شده از برنز است ( فلزی که از سیستم های هدایت موشک های هسته ای منسوخ شده گرفته شده است ) . این مدال با چهره گاندی و عبارتی از او: «عشق همیشه رنج می برد / هرگز انتقام نمی گیرد» در قالب برنز ریخته شده است. این جایزه در مراسمی که معمولاً سالی یک بار در نیویورک یا نیوهیون برگزار می شود، اهدا می شود که طی آن از گیرنده دعوت می شود تا سخن و پیامی از چالش و امید ارائه دهد.
جایزه صلح گاندی توسط جروم دیویس ( پرفسور جامعه شناس ) ، بنیانگذار ترویج صلح پایدار، استاد دانشگاه ییل طراحی شده است. دیویس برای اولین بار در ۱۳ مارس ۱۹۵۹ این جایزه را به هیئت ترویج صلح پایدار پیشنهاد کرد، با این نیت که ادای احترامی به پیشروترین مدافعین مقاومت بدون خشونت در عصر مدرن باشد و تا حدی شکست کمیته نوبل در اعطای جایزه صلح به گاندی قبل از مرگش را جبران نماید. این جایزه برای اولین بار در سال ۱۹۶۰ به النور روزولت اهدا شد، و از آن پس ادامه یافت. جایزه شامل یک گواهینامه و یک مدال برنز است که نقل قولی از گاندی را در خود دارد: «عشق همیشه رنج می برد / هرگز انتقام نمی گیرد» مجسمه ساز برجسته نیویورکی، دون بنارون کاتز، مأموریت یافت تا به عنوان سمبل و نماد این جایزه یک اثر هنری خلق کند. او دربارهٔ گاندی در غرفه خانه هند در کتابخانه شهر نیویورک تحقیق کرد و تا سال ۱۹۶۰ یک پرتره برجسته کنده کاری شده در چوب از بنیانگذار جنبش بین المللی تغییر بدون خشونت ساخت. او در مورد مدالی که ایجاد کرده است، نوشت: «من کلمه گجراتی صلح را از یک طرف حک کردم و از طرف دیگر یک گاوآهن و قلاب هرس نمادین با الهام از اشعیا ۲: ۴ …
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبرندگان جایزه شامل: خاخام آریک اشرمن و ایهود بندل از خاخام ها برای حقوق بشر ( ۲۰۱۱ ) ، ایمی گودمن از دموکراسی نو! ( ۲۰۱۲ ) ، بیل مک کیبن از سازمان ۳۵۰ ( ۲۰۱۳ ) ، میدیا بنجامین از کد پینگ ( ۲۰۱۴ ) ، تام بی. کی گلدوت ( ۲۰۱۵ ) ، کتی کلی از صدا برای عدم خشونت خلاق ( ۲۰۱۵ ) ، عمر برغوثی ( ۲۰۱۷ ) ، رالف نیدر ( ۲۰۱۷ ) و جکسون براون ( ۲۰۱۸ ) است.
از سال ۱۹۶۰ و از زمانی که اولین جایزه توسط النور روزولت پذیرفته شد، این جایزه شخصاً به «قهرمانان صلح» اهدا می شود که خود نمونه ای از اعضای ترویج صلح پایدار، مقاومت غیر خشونت آمیز در برابر قدرت سوءاستفاده کننده، و درگیری های مسلحانه، سرکوب خشونت آمیز و بی توجهی به محیط زیست هستند. این جایزه همچنین به منظور قدردانی از افراد به دلیل مشارکت قابل توجه، از طریق همکاری های بدون خشونت همگام با مرام گاندی، در تلاش برای دستیابی به تمدن پایدار جهانی که بر پایه صلح بین المللی بنا شده است، می باشد.
در قرن بیست و یکم، این جایزه به منظور تجلیل از کسانی در نظر گرفته شده که زندگی و آثار آنها نشان دهنده این اصل است که صلح بین المللی، عدالت جهانی اجتماعی اقتصادی و هماهنگی محیطی سیاره ای به هم وابسته و جدایی ناپذیر هستند، و هر سه برای بقای تمدن ضروری است.
خود جایزه با یک مدال سنگین و یک گواهی همراه با کتیبه ای که خلاصه ای از آثار گیرنده را نشان می دهد. این مدال، ساخته شده از برنز است ( فلزی که از سیستم های هدایت موشک های هسته ای منسوخ شده گرفته شده است ) . این مدال با چهره گاندی و عبارتی از او: «عشق همیشه رنج می برد / هرگز انتقام نمی گیرد» در قالب برنز ریخته شده است. این جایزه در مراسمی که معمولاً سالی یک بار در نیویورک یا نیوهیون برگزار می شود، اهدا می شود که طی آن از گیرنده دعوت می شود تا سخن و پیامی از چالش و امید ارائه دهد.
جایزه صلح گاندی توسط جروم دیویس ( پرفسور جامعه شناس ) ، بنیانگذار ترویج صلح پایدار، استاد دانشگاه ییل طراحی شده است. دیویس برای اولین بار در ۱۳ مارس ۱۹۵۹ این جایزه را به هیئت ترویج صلح پایدار پیشنهاد کرد، با این نیت که ادای احترامی به پیشروترین مدافعین مقاومت بدون خشونت در عصر مدرن باشد و تا حدی شکست کمیته نوبل در اعطای جایزه صلح به گاندی قبل از مرگش را جبران نماید. این جایزه برای اولین بار در سال ۱۹۶۰ به النور روزولت اهدا شد، و از آن پس ادامه یافت. جایزه شامل یک گواهینامه و یک مدال برنز است که نقل قولی از گاندی را در خود دارد: «عشق همیشه رنج می برد / هرگز انتقام نمی گیرد» مجسمه ساز برجسته نیویورکی، دون بنارون کاتز، مأموریت یافت تا به عنوان سمبل و نماد این جایزه یک اثر هنری خلق کند. او دربارهٔ گاندی در غرفه خانه هند در کتابخانه شهر نیویورک تحقیق کرد و تا سال ۱۹۶۰ یک پرتره برجسته کنده کاری شده در چوب از بنیانگذار جنبش بین المللی تغییر بدون خشونت ساخت. او در مورد مدالی که ایجاد کرده است، نوشت: «من کلمه گجراتی صلح را از یک طرف حک کردم و از طرف دیگر یک گاوآهن و قلاب هرس نمادین با الهام از اشعیا ۲: ۴ …
wiki: جایزه صلح گاندی