جایزه ساخاروف برای آزادی اندیشه که معمولاً به عنوان جایزه ساخاروف ( به انگلیسی: Sakharov Prize ) شناخته می شود، جایزه افتخاری برای افراد یا گروه هایی است که زندگی خود را وقف دفاع از حقوق بشر و آزادی اندیشه کرده اند. در دسامبر ۱۹۸۸، پارلمان اروپا این جایزه را به نام دانشمند و دگراندیش روسی آندره ساخاروف، بنیان نهاد.
... [مشاهده متن کامل]
کمیته روابط خارجی و کمیته توسعه پارلمان اروپا هر ساله فهرست کوتاهی از نامزدها را تهیه می کنند. سپس در ماه سپتامبر، اعضای پارلمان اروپا که این کمیته ها را تشکیل می دهند، فهرست نهایی را برمی گزینند. پس از آن، انتخاب نهایی به کنفرانس روسای پارلمان اروپا ( رئیس جمهور و رهبران گروه های سیاسی ) تقدیم و نام برنده در اواخر اکتبر اعلام می شود. این جایزه در مراسمی در پارلمان استراسبورگ همراه با یک جایزه نقدی ۵۰٬۰۰۰ یورویی، در ماه دسامبر اعطا می شود.
اولین جایزه به طور مشترک به نلسون ماندلا از آفریقای جنوبی و آناتولی مارچنکو از روسیه اهدا شد. جایزه سال ۱۹۹۰ به آنگ سان سو چی تعلق گرفت، اما او تا سال ۲۰۱۳ به دلیل زندانی شدن سیاسی در برمه نتوانست آن را دریافت کند. همچنین جایزه ساخاروف به سازمان های مختلفی اهدا شده که مادران پلازا د مایو از آرژانتین، اولین سازمان برنده این جایزه در سال ۱۹۹۲ هستند. پنج برنده ساخاروف: نلسون ماندلا، آنگ سان سو چی، ملاله یوسف زی، دنیس موک وگه و نادیا مراد، بعدها جایزه صلح نوبل را دریافت کردند.
رزان زیتونه ( یکی از برندگان سال ۲۰۱۱ ) در سال ۲۰۱۳ ربوده شد و همچنان مفقود است. نسرین ستوده در سپتامبر ۲۰۱۳ از زندان آزاد شد، اما همراه با جعفر پناهی همچنان از ایران ممنوع الخروج هستند ( برندگان سال ۲۰۱۲ ) .
مهسا ( ژینا ) امینی و جنبش زن، زندگی، آزادی برنده جایزه کنونی ( ۲۰۲۳ ) شدند.
↑ برندگان این جایزه از طرفداران بهار عربی بودند ↑ بدوی دو انجمن آنلاین برای بحث در مورد مذهب و سیاست در کشور محافظه کار خود به نام های «لیبرال های سعودی» و «لیبرال های آزاد سعودی» راه اندازی کرد. ↑ یکی از آنها سوتلانا تیخانوفسکایا، فعال حقوق بشر و سیاستمدار است که در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ به عنوان نامزد اصلی مخالفان شرکت کرد. ↑ به دلیل دنیاگیری کووید - ۱۹، تعدادی از رویدادهای مربوط به انجمن ساخاروف در سال ۲۰۲۰ به تعویق افتاد.
... [مشاهده متن کامل]
کمیته روابط خارجی و کمیته توسعه پارلمان اروپا هر ساله فهرست کوتاهی از نامزدها را تهیه می کنند. سپس در ماه سپتامبر، اعضای پارلمان اروپا که این کمیته ها را تشکیل می دهند، فهرست نهایی را برمی گزینند. پس از آن، انتخاب نهایی به کنفرانس روسای پارلمان اروپا ( رئیس جمهور و رهبران گروه های سیاسی ) تقدیم و نام برنده در اواخر اکتبر اعلام می شود. این جایزه در مراسمی در پارلمان استراسبورگ همراه با یک جایزه نقدی ۵۰٬۰۰۰ یورویی، در ماه دسامبر اعطا می شود.
اولین جایزه به طور مشترک به نلسون ماندلا از آفریقای جنوبی و آناتولی مارچنکو از روسیه اهدا شد. جایزه سال ۱۹۹۰ به آنگ سان سو چی تعلق گرفت، اما او تا سال ۲۰۱۳ به دلیل زندانی شدن سیاسی در برمه نتوانست آن را دریافت کند. همچنین جایزه ساخاروف به سازمان های مختلفی اهدا شده که مادران پلازا د مایو از آرژانتین، اولین سازمان برنده این جایزه در سال ۱۹۹۲ هستند. پنج برنده ساخاروف: نلسون ماندلا، آنگ سان سو چی، ملاله یوسف زی، دنیس موک وگه و نادیا مراد، بعدها جایزه صلح نوبل را دریافت کردند.
رزان زیتونه ( یکی از برندگان سال ۲۰۱۱ ) در سال ۲۰۱۳ ربوده شد و همچنان مفقود است. نسرین ستوده در سپتامبر ۲۰۱۳ از زندان آزاد شد، اما همراه با جعفر پناهی همچنان از ایران ممنوع الخروج هستند ( برندگان سال ۲۰۱۲ ) .
مهسا ( ژینا ) امینی و جنبش زن، زندگی، آزادی برنده جایزه کنونی ( ۲۰۲۳ ) شدند.
↑ برندگان این جایزه از طرفداران بهار عربی بودند ↑ بدوی دو انجمن آنلاین برای بحث در مورد مذهب و سیاست در کشور محافظه کار خود به نام های «لیبرال های سعودی» و «لیبرال های آزاد سعودی» راه اندازی کرد. ↑ یکی از آنها سوتلانا تیخانوفسکایا، فعال حقوق بشر و سیاستمدار است که در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ به عنوان نامزد اصلی مخالفان شرکت کرد. ↑ به دلیل دنیاگیری کووید - ۱۹، تعدادی از رویدادهای مربوط به انجمن ساخاروف در سال ۲۰۲۰ به تعویق افتاد.
