جایزه جنگندگی جایزه ای است که در تور دو فرانس به رکابزنان اعطا می شود. این جایزه برای رکابزنانی است که همواره در حملات حضور دارند و از گروه اصلی فرار می کنند. از سال ۱۹۸۱ تاکنون برندهٔ این جایزه نتوانسته است در همان دوره، برندهٔ رده بندی اصلی شود.
از سال ۱۹۵۲[ ۱] پس از هر مرحله جایزه ای به جنگنده ترین رکابزن آن مرحله داده می شد. [ ۲] در پایان تور دو فرانس ۱۹۵۶ آندره داریگاد به عنوان مهاجم ترین رکابزن معرفی شد. [ ۳] در سال ۱۹۶۱ جایزه به جای یک رکابزن به یک تیم داده شد و یک تیم محلی برندهٔ این جایزه شد.
در طول سال ها تغییراتی در سیستم اعطای جایزه ایجاد شده است. در برخی دوره ها امتیازاتی به رکابزنان مهاجم داده می شد و کسی که در پایان تور بیشترین امتیاز را داشت، جنگنده ترین رکابزن شناخته می شد. [ ۴] لزومی نداشت که رکابزن، تور را به پایان برساند. برای نمونه، سیریل گیمار با وجود به پایان نرساندن تور ۱۹۷۲ برندهٔ جایزه شد.
در سیستم کنونی که از سال ۲۰۰۳ اعمال می شود، هیئتی از هشت متخصص دوچرخه سواری، جنگنده ترین رکابزن هر مرحله ( به جز تایم تریل ها ) را برمی گزیند. [ ۵] پیراهن خاصی برای برندهٔ تهاجمی ترین رکابزن مرحلهٔ قبل وجود ندارد؛ ولی با شمارهٔ پشتش شناخته می شود. شمارهٔ سفید در زمینهٔ قرمز به جای شمارهٔ سیاه در زمینهٔ سفید معرف جنگنده ترین رکابزن است. [ ۶]
در پایان تور، جایزهٔ ابرجنگندگی به تهاجمی ترین رکابزن مسابقه داده می شود. [ ۷] اکنون آنتارگاز حامی مالی این جایزه است و مبلغ آن ۲۰ هزار یورو است. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاز سال ۱۹۵۲[ ۱] پس از هر مرحله جایزه ای به جنگنده ترین رکابزن آن مرحله داده می شد. [ ۲] در پایان تور دو فرانس ۱۹۵۶ آندره داریگاد به عنوان مهاجم ترین رکابزن معرفی شد. [ ۳] در سال ۱۹۶۱ جایزه به جای یک رکابزن به یک تیم داده شد و یک تیم محلی برندهٔ این جایزه شد.
در طول سال ها تغییراتی در سیستم اعطای جایزه ایجاد شده است. در برخی دوره ها امتیازاتی به رکابزنان مهاجم داده می شد و کسی که در پایان تور بیشترین امتیاز را داشت، جنگنده ترین رکابزن شناخته می شد. [ ۴] لزومی نداشت که رکابزن، تور را به پایان برساند. برای نمونه، سیریل گیمار با وجود به پایان نرساندن تور ۱۹۷۲ برندهٔ جایزه شد.
در سیستم کنونی که از سال ۲۰۰۳ اعمال می شود، هیئتی از هشت متخصص دوچرخه سواری، جنگنده ترین رکابزن هر مرحله ( به جز تایم تریل ها ) را برمی گزیند. [ ۵] پیراهن خاصی برای برندهٔ تهاجمی ترین رکابزن مرحلهٔ قبل وجود ندارد؛ ولی با شمارهٔ پشتش شناخته می شود. شمارهٔ سفید در زمینهٔ قرمز به جای شمارهٔ سیاه در زمینهٔ سفید معرف جنگنده ترین رکابزن است. [ ۶]
در پایان تور، جایزهٔ ابرجنگندگی به تهاجمی ترین رکابزن مسابقه داده می شود. [ ۷] اکنون آنتارگاز حامی مالی این جایزه است و مبلغ آن ۲۰ هزار یورو است. [ ۵]
