جایزه تمشک طلایی

جوایز تمشک طلایی[ ۱] [ ۲] ( انگلیسی: Golden Raspberry Awards؛ که معمولاً به تمشک طلایی کوتاه شده است و با عنوان «Razzies» نیز شناخته می شود ) یک مراسم جوایز پارودی است که سالانه از بدترین «شکست های سینمایی» تقدیر می کند. این مراسم طنز توسط فارغ التحصیلان فیلم دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس و کهنه کارهای صنعت فیلم، جان جی بی ویلسون و مو مورفی تأسیس شده است، و برای چهار دهه پیش از مراسم اصلی آن، یعنی جوایز اسکار، برگزار می شود. اصطلاح تمشک در اینجا به معنای غیرقابل احترام آن استفاده شده است، یعنی «شیشکی بستن» ( انگلیسی: blowing a raspberry ) . تندیس آن یک تمشک به اندازه یک توپ گلف است که روی یک حلقه فیلم سوپر ۸ میلیمتری طلایی رنگ آمیزی شده است، که ارزش تقریبی خیابانی حدود ۴٫۹۷ دلار دارد. بنیاد تمشک طلایی مدعی شده است که این جایزه «فیلمسازان سرشناس و بازیگران درجه یک را تشویق می کند تا عملکردهای بد خود را قبول کنند».
نخستین مراسم اهدای جوایز تمشک طلایی در ۳۱ مارس ۱۹۸۱ در شاه نشین اتاق نشیمن جان جی بی ویلسون در هالیوود برگزار شد تا از بدترین فیلم های ۱۹۸۰ تقدیر شود. تا به امروز، سیلوستر استالونه با ۱۰ جایزه، پر جایزه ترین بازیگر تاریخ در این مراسم است.
• بدترین فیلم
• بدترین بازیگر مرد
• بدترین بازیگر زن
• بدترین بازیگر مکمل مرد
• بدترین بازیگر مکمل زن
اکثر برندگان، به استثنای برخی موارد، در مراسم جوایز تمشک طلایی شرکت نکرده اند یا شخصاً جایزه خود را نپذیرفته اند، با توجه به اینکه این جشنواره «بدترین فیلم های سال» را مشخص می کنند. [ ۳] در سال ۱۹۸۸، کمدین بیل کازبی نخستین شخصی بود که این جایزه را دریافت کرد. او جایزه خود را برای لئونارد قسمت ۶ در یک برنامه آخر شب در فاکس دریافت کرد. کارگردان پل ورهوفن، نخستین دریافت کننده ای بود که شخصاً جایزه را دریافت کرد؛ او هر دو جایزه در رده های بدترین فیلم و بدترین کارگردانی را برای فیلم دختران شو ( ۱۹۹۵ ) دریافت کرد. جی. دیوید شاپیرو تنها برنده ای است که دو بار به صورت حضوری جوایز خود را دریافت کرده است، اگرچه هر دو مورد برای فیلم آوردگاه زمین بوده است.