جایزه بزرگ ژاپن یکی از مسابقات قهرمانی جهان فرمول یک است. از نظر تاریخی، ژاپن میزبان یکی از مسابقات آخر فصل بوده و چندین بار، قهرمان در این مسابقه تعیین شده است. در گذشته ژاپن تنها کشور آسیایی میزبان فرمول یک بود تا این که در سال ۱۹۹۹ مالزی نیز به تقویم مسابقات افزوده شد.
دو دورهٔ نخست جایزه بزرگ ژاپن در سال های ۱۹۷۶ و ۱۹۷۷ در پیست فوجی برگزار شد. سپس مدتی از تقویم مسابقات حذف شد و در سال ۱۹۸۷ جایزه بزرگ در پیست سوزوکا به ژاپن بازگشت. بیست سال پیاپی مسابقه در این پیست برگزار شد و یکی از چالش برانگیزترین مسابقات فصل بود. در سال های ۱۹۹۴ و ۱۹۹۵ ژاپن در پیست تی آی میزبان جایزه بزرگ پاسیفیک بود و به این ترتیب، ژاپن جزء هفت کشوری شد که دو جایزه بزرگ را در یک فصل برگزار کرده است. ( کشورهای دیگر این فهرست شامل بریتانیا، فرانسه، اسپانیا، آلمان، ایتالیا و ایالات متحده هستند ) در فصل ۲۰۰۷ مسابقه به پیست فوجی که به تازگی بازطراحی شده بود، بازگشت. [ ۱] پس از دو مسابقه، دوباره جایزه بزرگ به پیست سوزوکا منتقل شد. طبق توافقی که میان تویوتا و هوندا به عنوان مالکان دو پیست منعقد شده بود، قرار بود جایزه بزرگ ژاپن به تناوب در هر پیست برگزار شود؛ ولی در ژوئیه ۲۰۰۹ تویوتا اعلام کرد در سال ۲۰۱۰ میزبانی مسابقه را در پیست فوجی به عهده نخواهد داشت. [ ۲] در نتیجه جایزه بزرگ ژاپن در سوزوکا ماند و از آن زمان، هر ساله در این پیست برگزار می شود.
نخستین دورهٔ جایزه بزرگ ژاپن به عنوان مسابقهٔ خودروهای ورزشی[ ۳] در مهٔ ۱۹۶۳ در پیست سوزوکا در جنوب غربی ناگویا برگزار شد. در سال ۱۹۶۴ نیز سوزوکا میزبان مسابقه بود. در هشت سال بعدی، این مسابقه به پیست فوجی در غرب یوکوهاما منتقل شد. یکی از پیچ های این پیست دارای دیواره بود و صحنهٔ چند تصادف مرگبار بود.
نخستین جایزه بزرگ ژاپن از مجموعه رقابت های فرمول یک در سال ۱۹۷۶ در مسیر بسیار سریع و ۴٫۶ کیلومتری پیست فوجی برگزار شد. مسابقه تحت تأثیر بادهای موسمی برگزار می شد و رقابت قهرمانی میان جیمز هانت و نیکی لائودا در جریان بود. لائودا که از تصادفی در جایزه بزرگ آلمان جان سالم به در برده بود، تصمیم گرفت از مسابقه کناره گیری کند. باران شدید متوقف شد. هانت پس از یک تعویض لاستیک کُند، به رتبهٔ پنجم سقوط کرد؛ ولی خود را تا رتبهٔ سوم بالا کشید. به این ترتیب چهار امتیاز لازم برای کسب قهرمانی را به دست آورد و با اختلاف یک امتیاز نسبت به لائودا قهرمان شد. ماریو اندرتی برندهٔ مسابقه شد و دومین پیروزی خود در فرمول یک را به دست آورد. در مسابقهٔ بعدی، برخورد خودروهای ژیل ویلنوو و رونی پترسون باعث پرتاب شدن خودروی فراری ویلنوو به منطقه ای محصور و کشته شدن دو تماشاگر شد. [ ۴] سومین مسابقه قرار بود در آوریل ۱۹۷۸ برگزار شود؛ ولی برای یک دهه از برنامهٔ فرمول یک حذف شد و مدت بیشتری طول کشید تا به پیست فوجی بازگردد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدو دورهٔ نخست جایزه بزرگ ژاپن در سال های ۱۹۷۶ و ۱۹۷۷ در پیست فوجی برگزار شد. سپس مدتی از تقویم مسابقات حذف شد و در سال ۱۹۸۷ جایزه بزرگ در پیست سوزوکا به ژاپن بازگشت. بیست سال پیاپی مسابقه در این پیست برگزار شد و یکی از چالش برانگیزترین مسابقات فصل بود. در سال های ۱۹۹۴ و ۱۹۹۵ ژاپن در پیست تی آی میزبان جایزه بزرگ پاسیفیک بود و به این ترتیب، ژاپن جزء هفت کشوری شد که دو جایزه بزرگ را در یک فصل برگزار کرده است. ( کشورهای دیگر این فهرست شامل بریتانیا، فرانسه، اسپانیا، آلمان، ایتالیا و ایالات متحده هستند ) در فصل ۲۰۰۷ مسابقه به پیست فوجی که به تازگی بازطراحی شده بود، بازگشت. [ ۱] پس از دو مسابقه، دوباره جایزه بزرگ به پیست سوزوکا منتقل شد. طبق توافقی که میان تویوتا و هوندا به عنوان مالکان دو پیست منعقد شده بود، قرار بود جایزه بزرگ ژاپن به تناوب در هر پیست برگزار شود؛ ولی در ژوئیه ۲۰۰۹ تویوتا اعلام کرد در سال ۲۰۱۰ میزبانی مسابقه را در پیست فوجی به عهده نخواهد داشت. [ ۲] در نتیجه جایزه بزرگ ژاپن در سوزوکا ماند و از آن زمان، هر ساله در این پیست برگزار می شود.
نخستین دورهٔ جایزه بزرگ ژاپن به عنوان مسابقهٔ خودروهای ورزشی[ ۳] در مهٔ ۱۹۶۳ در پیست سوزوکا در جنوب غربی ناگویا برگزار شد. در سال ۱۹۶۴ نیز سوزوکا میزبان مسابقه بود. در هشت سال بعدی، این مسابقه به پیست فوجی در غرب یوکوهاما منتقل شد. یکی از پیچ های این پیست دارای دیواره بود و صحنهٔ چند تصادف مرگبار بود.
نخستین جایزه بزرگ ژاپن از مجموعه رقابت های فرمول یک در سال ۱۹۷۶ در مسیر بسیار سریع و ۴٫۶ کیلومتری پیست فوجی برگزار شد. مسابقه تحت تأثیر بادهای موسمی برگزار می شد و رقابت قهرمانی میان جیمز هانت و نیکی لائودا در جریان بود. لائودا که از تصادفی در جایزه بزرگ آلمان جان سالم به در برده بود، تصمیم گرفت از مسابقه کناره گیری کند. باران شدید متوقف شد. هانت پس از یک تعویض لاستیک کُند، به رتبهٔ پنجم سقوط کرد؛ ولی خود را تا رتبهٔ سوم بالا کشید. به این ترتیب چهار امتیاز لازم برای کسب قهرمانی را به دست آورد و با اختلاف یک امتیاز نسبت به لائودا قهرمان شد. ماریو اندرتی برندهٔ مسابقه شد و دومین پیروزی خود در فرمول یک را به دست آورد. در مسابقهٔ بعدی، برخورد خودروهای ژیل ویلنوو و رونی پترسون باعث پرتاب شدن خودروی فراری ویلنوو به منطقه ای محصور و کشته شدن دو تماشاگر شد. [ ۴] سومین مسابقه قرار بود در آوریل ۱۹۷۸ برگزار شود؛ ولی برای یک دهه از برنامهٔ فرمول یک حذف شد و مدت بیشتری طول کشید تا به پیست فوجی بازگردد.
wiki: جایزه بزرگ ژاپن