جایزه اسطوره گرمی

جایزهٔ اسطورهٔ گرمی یا جایزهٔ افسانهٔ گرمی ( به انگلیسی: Grammy Legend Award ) که با نام های جایزهٔ اسطورهٔ زندهٔ گرمی نیز شناخته می شود، جایزه ای مخصوص است که توسط مراسم جایزهٔ گرمی به هنرمندانی داده می شود که تأثیر و نفوذ قابل توجهی بر صنعت موسیقی و ضبط داشته باشند. همچنین هنرمندی که نامزد این جایزه می شود باید در قید حیات باشد. تا به امروز ۱۴ هنرمند موسیقی و یک گروه موسیقی موفق به دریافت این جایزه شده اند.
جایزهٔ اسطورهٔ گرمی نخستین بار در سال ۱۹۹۰ میلادی به اندرو لوید وبر، لیزا مینلی، اسموکی رابینسون و ویلی نلسون اهدا شد. در سال ۱۹۹۱ میلادی، ۴ موسیقی دان دیگر این جایزه را دریافت کردند: آرتا فرانکلین، بیلی جوئل، جانی کش و کوئینسی جونز. در سال ۱۹۹۲ باربارا استرایسند و در سال ۱۹۹۳ مایکل جکسون دریافت کنندگان این جایزه بودند.
پس از آن که جایزهٔ اسطورهٔ گرمی در سال ۱۹۹۴ به کورتیس مایفیلد و فرانک سیناترا اهدا شد، به مدت ۴ سال به کسی اهدا نشد و سپس در سال ۱۹۹۸ به لوچیانو پاواروتی، خوانندهٔ تِنور اُپرا اهدا شد. در سال بعد، التون جان برندهٔ این جایزه شد. در سال ۲۰۰۳ نیز گروه بی جیز این جایزه را بردند. [ ۱]
مراسم جایزهٔ گرمی ( یا در اصل: جایزهٔ گرامافون ) از سال ۱۹۵۸ میلادی، [ ۲] توسط آکادمی ملی علوم و هنرهای ضبط به اهدای جایزه های گوناگون به برترین هنرمندان موسیقی سال می پردازد. این مراسم معتبرترین مراسم در صنعت موسیقی و ضبط است[ ۳] و ارزش آن همانند جایزه اسکار در صنعت فیلم، جایزه امی در تلویزیون و جایزه تونی در تئاتر است. [ نیازمند منبع]
مکان برگزاری این مراسم موسیقی در کشور آمریکا است. از مکان های معروف برگزاری می توان به سالن استیپلز سنتر، تالار موسیقی رادیو سیتی و مدیسن اسکوئر گاردن اشاره کرد. [ نیازمند منبع]
در سال ۱۹۹۰ میلادی و ۳۲ سال بعد از اولین مراسم گرمی، جایزهٔ اسطوره ( یا افسانه ) که با نام جایزهٔ اسطورهٔ زنده ( یا افسانهٔ زنده ) نیز شناخته می شود، برای اولین بار اهدا شد. این جایزه آخرین بار در سال ۲۰۰۳ اهدا شد.