جایز. [ ی ِ ] ( ع ص ) جائز. ج ، اَجوُز. اَجوِزَ، جوزان ، جیزان و جوائِز. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). روا. مشروع. حلال. مأذون. پروانگی. ( ناظم الاطباء ). سایغ. مباح. مُسَوَّغ. مُسَغَّب. مُسغَب. مُجاز : و هیچ خردمند تضییع عمر در طلب آن جایز نشمرد. ( کلیله و دمنه ). در احکام مروت غدر بچه تأویل جایز توان داشت. ( کلیله و دمنه ).آنگه ار منبل شوی جایز بودکانچه خواهی و آنچه جوئی آن شود.مولوی.رجوع به جائز شود. || ممکن. شایسته. ( ناظم الاطباء ). || ادغام جایز. رجوع به ادغام شود. || عقد جایز. رجوع به عقد شود.
(یِ ) [ ع . ] (اِفا. ) ۱ - روا. ۲ - مباح . ۳ - نافذ. ، ~ُ ~الخطا لغزش پذیر، دارای احتمال و امکان اشتباه .
جایز: همتای پارسی این واژه ی عربی، این است:اسمر esmer ( سنسکریت: smre )حلال، روا، شایست، مباح، مجاز، روان، نافذ+ عکس و لینک