جای کسی نگه داشتن. [ ی ِ ک َ ن ِ گ َ ت َ ] ( مص مرکب ) کنایه از قائم مقام کسی بودن. جای کسی گرفتن : صبا در آن سر زلف ار دل مرا بینی ز روی لطف بگویش که جا نگهدارد.حافظ ( از بهار عجم ) ( از آنندراج ).رجوع به جای کسی گرفتن شود.