جای چراغی

لغت نامه دهخدا

جای چراغی. [ چ ِ ] ( اِ مرکب ) جائی که چراغ در آن نهند. جاچراغی. رجوع به جاچراغی شود.

فرهنگ فارسی

جائی که چراغ در آن نهند

پیشنهاد کاربران

بپرس