جای نگاه داشتن. [ ن ِ ت َ ] ( مص مرکب ) از جای بنشدن. استقامت کردن. پای برجا بودن : طیطوی نر گفت شنیدم ولیکن مترس و جای نگهدار. ( کلیله و دمنه ).از کوی بلا پای نگه دار ایدل گر جان خواهی جای نگه دار ایدل.( از سندبادنامه ص 181 ).
