جای عینی

لغت نامه دهخدا

جای عینی. [ ی ِ ع َ ع ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) جای خوش و خوب و خاص :
بملک عراق از جهان آرمیدم
چو نور نظر جای عینی گزیدم.
شفیع اثر ( از بهار عجم ) ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

جای خوش و خوب

پیشنهاد کاربران

بپرس