جای ساختن. [ ت َ ] ( مص مرکب ) مهیا ساختن جای را. جای فراهم کردن. تمهید : و او را پسری بود ماچین نام ، شایسته ، پدر را گفت من خود نیز جای سازم تا زمین بر شما فراخ گردد، پس برفت و بزمین ماچین قرار گرفت و آن حدود آباد کرد. ( مجمل التواریخ والقصص ص 99 ).
