جای در

لغت نامه دهخدا

جایدر. [ دَ ] ( اِخ ) محلی است در لرستان. ( مرآت البلدان ج 4 ص 135 ). دهی است از دهستان بالا گریوه بخش ملاوی شهرستان خرم آباد. در 15 هزارگزی جنوب ملاوی و 17 هزارگزی خاور راه شوسه خرم آباد به اندیشمک واقع شده و محلی جلگه و گرمسیرو مالاریائی است که 200 تن سکنه دارد مذهب آنان شیعه و زبان لری فارسی است. آب آن از رودخانه کشکان و محصول آن غلات و لبنیات است. شغل اهالی زراعت و گله داری و راه آن اتومبیل رو و ساکنین آن از طایفه جودکی و در کپر سکونت دارند بنای بقعه سید نعمت اﷲ جزایری ازآثار قدیم آنجا است. ( فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).

مترادف ها

doorway (اسم)
راهرو، درگاه، جای در

پیشنهاد کاربران

بپرس