جاکردیزی

لغت نامه دهخدا

جاکردیزی. [ ک َ ] ( ص نسبی ) منسوب به جاکردیزه. رجوع بدان کلمه شود. ( الانساب سمعانی ).

جاکردیزی. [ ک َ ] ( اِخ ) محمدبن اسحاق بن ابراهیم بن عبداﷲ. مکنی به ابوالفضل منسوب به جاکردیزه و معروف به جاکردیزی است. وی برای تحصیل حدیث به حجاز و عراق و مصر رفت و از جعفربن محمد فریابی روایت کند و ابوجعفر محمدبن فضلان بن سوید و جز او از وی روایت کنند. ( معجم البلدان ).

پیشنهاد کاربران

بپرس