جاویدمان

لغت نامه دهخدا

جاویدمان. ( نف مرکب ) جاویدماننده. آنکه ابدی زید. دارای عمر ابدی. آنکه همیشه ماند :
کلک تو چون نام تو اقلیم گیر
عمر تو چون عقل تو جاویدمان.
خاقانی.
به حجت نویسان دیوان خاک
بجاویدمانان مینوی پاک.
نظامی.

فرهنگ فارسی

جاوید مانند

پیشنهاد کاربران

بپرس