جاوید عمر

لغت نامه دهخدا

جاویدعمر. [ ع ُ ] ( ص مرکب ) زنده ابدی. آنکه عمر ابدی دارد :
جاویدعمر باش که عمر از تو یافت ساز
معمار باغ ملک معمر نکوتر است.
خاقانی.
رجوع به جاوید شود.

فرهنگ فارسی

زنده ابدی

پیشنهاد کاربران

بپرس