جاوید زیستن. [ ت َ ] ( مص مرکب ) همیشه زیستن. دارای حیات ابدی بودن. باقی ماندن. همیشه بودن : این همی گفت که احسنت و زه ای شاه زمین وآن همی گفت که جاوید زی ای شاه زمان.فرخی.