جاوید بودن. [ دَ ] ( مص مرکب )دائمی بودن. همیشگی بودن. ابدی. سرمدی : که جاوید بادا خردمند مردهمیشه بکام و دلش کار کرد.فردوسی.رجوع به جاوید شود.
