جاودانگی دین توحید

[ویکی فقه] جاودانگی دین توحید (قرآن). دین الهی که بر مبنای توحید و یکتاپرستی پروردگار است، دینی است ابدی و جاودانه.
توحید و یکتاپرستی، دینی استوار و جاودانه است.ما تعبدون من دونه الا اسماء سمیتموها انتم وءاباؤکم ما انزل الله بها من سلطـن ان الحکم الا لله امر الا تعبدوا الا ایاه ذلک الدین القیم ولـکن اکثر الناس لا یعلمون (شما به جای او جز نامهایی (چند) را نمی پرستید که شما و پدرانتان آنها را نامگذاری کرده اید و خدا دلیلی بر (حقانیت) آنها نازل نکرده است فرمان جز برای خدا نیست دستور داده که جز او را نپرستید این است دین درست ولی بیشتر مردم نمی دانند.) «و تعبیر ((ما تعبدون الا اسماء)) کنایه از این است که مسمیاتی در وراء این اسماء وجود ندارد، و در نتیجه عبادت ایشان در مقابل اسمایی از قبیل اله آسمان و اله زمین و اله دریا و اله خشکی و اله پدر و اله مادر و اله فرزند و نظایر آن صورت می گیرد.و این معنا (که در ورای این اسماء مسمیاتی وجود ندارد) را با جمله ((انتم و آباوکم )) تأکید نمود، چه از این جمله حصر استفاده می شود، و معنایش این است که این اسامی را غیر خود شما کسی وضع نکرده، تنها شما و پدرانتان آنها را وضع نموده اید.»
← دین قیم
وما امروا الا لیعبدوا الله مخلصین له الدین حنفاء ویقیموا الصلوة ویؤتوا الزکوة وذلک دین القیمة (و فرمان نیافته بودند جز اینکه خدا را بپرستند و در حالی که به توحید گراییده اند دین (خود) را برای او خالص گردانند و نماز برپا دارند و زکات بدهند و دین (ثابت و) پایدار همین است.) «یعنی این است دین کتب قیمه - مفسرین چنین معنا کرده اند. و مراد از ((کتب قیمه )) اگر همه کتابهای آسمانی یعنی کتاب نوح و پایین تر از او از سایر انبیا (علیهم السلام ) باشد، معنای جمله این می شود که : این دعوت محمدی که بشر به پذیرفتن آن مامور شده ، دینی است که در همه کتابهای قیم آسمانی مکلف بدان بودند، و دین نوظهوری نیست، چون دین خدا همواره یکی بوده، پس بناچار باید به آن بگروند، برای اینکه قیم است .و اگر مراد از کتب قیمه، معارفی است که رسول خدا (صلی اللّه علیه و آله و سلم ) از صحف مطهره برای آنان خوانده، معنای آیه چنین می شود که : مردم در دعوت اسلامی مامور نشده اند مگر به احکام و قضاهایی قیم، احکام و قضایایی که مصالح جامعه انسانی را تاءمین می کند، پس با در نظر گرفتن این معنا بر مردم واجب است به این دعوت ایمان آورده، و به این دین متدین شوند.» «اشاره به آن است که این اصول، یعنی توحید خالص و نماز (توجه به خالق ) و زکات (توجه به خلق) از اصول ثابت و پابرجای همه ادیان است، بلکه می توان گفت: اینها در متن فطرت آدمی قرار دارد؛ زیرا از یکسو سرشت انسان بر مسأله توحید است.از سوی دیگر، فطرتش او را دعوت به شکر منعم، معرفت و شناخت او می کند.و از سوی سوم، روح اجتماعی و مدنیت انسان، او را به سوی کمک به محرومان فرا می خواند.بنابراین، ریشه این دستورات به صورت کلی در اعماق همه فطرت ها جای دارد، لذا در متن تعلیمات همه انبیای پیشین و پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله قرار گرفته است.»