جاودانگی بهشت

[ویکی فقه] جاودانگی بهشت (قرآن). خداوند در قرآن به جاودانگی بهشت مهمترین ویژگی آن است، طی آیات بسیاری تصریح می کند.
خداوند بهشت را محلی همیشگی و جاودان قرار داده است.مثل الجنة التی وعد المتقون تجری من تحتها الانهـر اکلها دائم وظـلها.. توصیف بهشتی که به پرهیزگاران وعده داده شده، (این است که) نهرهای آب از زیر درختانش جاری است، میوه آن همیشگی، و سایه اش دائمی است این سرانجام کسانی است که پرهیزگاری پیشه کردند و سرانجام کافران، آتش است!نه همچون میوه های این جهان که فصلی است و هر کدام در فصل خاصی آشکار می شود بلکه گاهی بر اثر آفت و بلا ممکن است در یک سال اصلا نباشد، اما میوه های بهشتی نه آفتی دارد، و نه فصلی و موسمی است، بلکه همچون ایمان مؤمنان راستین دائم و پابرجا است. قل اذلک خیر ام جنة الخلد التی وعد المتقون کانت لهم جزاء و مصیرا. (ای پیامبر! ) بگو: «آیا این بهتر است یا بهشت جاویدانی که به پرهیزگاران وعده داده شده؟! بهشتی که پاداش اعمال آنها، و قرارگاهشان است.»اضافه جنت به خلد که به معنای جاودان است برای این است که دلالت کند بر اینکه بهشت مزبور فی نفسه و به خودی خود جاودانه و فنا ناپذیر است، هم چنان که کلمه" خالدین" در آیه بعدی، برای این آمده که دلالت کند بر اینکه اهل این بهشت در آن جاودانند، و فنا به ایشان راه ندارد. الذی احلنا دار المقامة من فضله لایمسنا فیها نصب ولایمسنا فیها لغوب. همان کسی که با فضل خود ما را در این سرای اقامت (جاویدان) جای داد که نه در آن رنجی به ما می رسد و نه سستی و واماندگی
← مراد از دار المقامه
۱. ↑ رعد/سوره۱۳، آیه۳۵.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۵۲۲، برگرفته از مقاله «جاودانگی بهشت»
...