(نیز: جاونی قربانی؛ جونی قربانی) طایفۀ ترک، ازطوایف خراسان و ماوراء النهر در قرون ۸ و ۹ق. حکومت بخشی از شمال خراسان در قرن ۸ق با خوانین جانی قربانی بود. امیر ارغون شاه جانی قربانی در آغاز کار شیخ حسن جوری، او را دستگیر و از خراسان تبعید کرد. امیر شبلی جانی قربانی در ۷۶۱ق حاکم نسا بود. علی بیگ جانی قربانی فرزند ارغون شاه از مخالفان تیمور بود و سرانجام در ۷۸۴ق اسیر شد و همراه بسیاری از طایفۀ خود به سمرقند انتقال یافت. حاجی بیگ جانی قربانی، برادر کوچک علی بیگ نیز در ۷۹۱ق به مخالفت با تیمور برخاست و به دستور میرانشاه به قتل رسید. حدود ۵هزار نفر از این مردم در ۸۱۰ق از ماوراء النهر به خوارزم و استرآباد و از آن جا به ری رفتند و به دعوت ابابکر بن میرانشاه بن تیمور به اردوی او پیوستند و در همان سال به جنگ قرایوسف قراقویونلو رفتند و در ضمن جنگ از اردوی ابابکر گریختند. اعقاب این طایفه هنوز در چله خانه و علی آباد، از توابع قوچان، سکونت دارند.
wikijoo: جانی_قربانی