جانگو راینهارت

ژان باتیست راینهارت ( ۱۹۱۰–۱۹۵۳ ) معروف به جانگو راینهارت ( Django Reinhardt ) نوازنده گیتار جاز کولیتبار بلژیکی بود. وی از نخستین نوازندگان اروپائی موسیقی جاز و یکی از مهم ترین نوازندگان گیتار جاز بود.
یک چارچوب نرم افزاری تحت وب آزاد و متن باز با نام جنگو از نام وی گرفته شده است.
راینهارت با ویولونیست استفان گراپلی، در سال 1934 باشگاه کوینت دو هات فرانسه مستقر در پاریس را تشکیل داد. این گروه جزو اولین کسانی بود که جاز را که گیتار را به عنوان ساز اصلی می نواخت. راینهارت در فرانسه به همراه بسیاری از نوازندگان آمریکایی از جمله کلمن هاوکینز و بنی کارتر ضبط کرد و در سال 1946 به همراه ارکستر دوک الینگتون به مدت کوتاهی در ایالات متحده تور کرد. او در سال 1953 در سن 43 سالگی به طور ناگهانی بر اثر سکته درگذشت. محبوب ترین آهنگ های راینهارت به استانداردهای جاز کولی تبدیل شده اند، از جمله «Swing Minor»، «Daphne»، «Belleville»، «Djangology»، «Swing 42»، و «Nuages». فرانک ویگنولا، گیتاریست جاز، می گوید که تقریباً هر نوازنده بزرگ موسیقی محبوب در جهان تحت تأثیر راینهارت قرار گرفته است. در طول چند دهه گذشته، جشنواره های سالانه جنگو در سراسر اروپا و ایالات متحده برگزار شده است و زندگی نامه ای در مورد زندگی او نوشته شده است. در فوریه 2017، جشنواره بین المللی فیلم برلین اولین نمایش جهانی فیلم فرانسوی جنگو را برگزار کرد.
راینهارت در 23 ژانویه 1910 در لیبرچی، پونت - آ - سل، بلژیک، در یک خانواده فرانسوی/بلژیکی با تبار رومی منوچه به دنیا آمد. پدر فرانسوی، آلزاسیایی او، ژان اوژن وایس، که با همسرش در پاریس اقامت داشت، با نام خانوادگی همسرش، ژان باپتیست راینهارت، برای اجتناب از سربازی اجباری فرانسوی انتخاب شد. مادرش، لارنس راینهارت، رقصنده بود. شناسنامه به «ژان راینهارت، پسر ژان باپتیست راینهارت، هنرمند، و لارنس راینهارت، خانه دار، مقیم پاریس» اشاره دارد. تعدادی از نویسندگان این ادعا را تکرار کرده اند که نام مستعار راینهارت، جنگو، رومی به معنای "من بیدارم" است؛: 4–5 با این حال، ممکن است به سادگی یک نسخه کوچک یا محلی والونی از "ژان" باشد. راینهارت بیشتر دوران جوانی خود را در اردوگاه های رومی نزدیک پاریس گذراند و در آنجا نواختن ویولن، بانجو و گیتار را آغاز کرد. او در دزدی جوجه ها مهارت پیدا کرد. یک عکس باقی مانده این گروه از جمله پدرش را با پیانو نشان می دهد. راینهارت در سنین پایین جذب موسیقی شد و ابتدا ویولن می نواخت. در 12 سالگی یک بانجو - گیتار هدیه گرفت. او به سرعت نواختن را به خود آموزش داد و از انگشتان نوازندگانی که تماشا می کرد تقلید می کرد، از جمله نوازندگان خوش حساب آن روز مانند ژان «پولت» کاسترو و آگوست «گوستی» ماله، و همچنین از عمویش گویلیگو که ویولن می نواخت. راینهارت در سن 15 سالگی توانست با نواختن موسیقی امرار معاش کند و در کافه ها و اغلب با برادرش جوزف رفت و آمد می کرد. در این زمان، او نواختن جاز را شروع نکرده بود، اگرچه احتمالاً نسخه جاز را که توسط گروه های موسیقی خارجی آمریکایی مانند بیلی آرنولد می نواختند، شنیده بود و شیفته آن شده بود. او تحصیلات رسمی کمی دریافت کرد و مقدمات سواد را فقط در بزرگسالی به دست آورد.