جانگاه

لغت نامه دهخدا

جانگاه. ( ص مرکب ) هولناک. خطرناک. مهلک. || جایی که زندگانی در وی خطرناک باشد.
- چاه جانگاه ؛ چاه پرخطر و مهلک و پیچ درپیچ. ( ناظم الاطباء ).

واژه نامه بختیاریکا

جُو جار

پیشنهاد کاربران

بپرس