جانشینی امپراتوری روم به ادامه، جانشینی و دوباره زنده کردن امپراتوری روم در حوزه دریای مدیترانه اشاره دارد. این، نشان دهندهٔ یادبود ماندگار نیرومندی و ارزشمندی امپراتوری روم است.
چندین کشور ادعای تداوم بلافصل با امپراتوری روم کرده اند و از نام آن یا تنوع آن به عنوان توصیف انحصاری یا غیرانحصاری خود بهره وری کرده اند. جای شگفتی نیست که با گذشت سده ها و گسست های سیاسی فراوان ، ایدهٔ تداوم یک نهادی، به طور فزاینده ای مورد بحث قرار می گیرد.
... [مشاهده متن کامل]
پایدارترین و برجسته ترین مدعیان ادامهٔ امپراتوری روم ، در خاور ، امپراتوری بیزانس و پس از ۱۴۵۳ توسط امپراتوری عثمانی بوده است. و در باختر ، امپراتوری مقدس روم از ۸۰۰ تا ۱۸۰۶.
جدای از ادعای ادامه ، این دیدگاه که امپراتوری به پایان رسیده است به تلاش های گونه گونی برای دوباره زنده کردن یا ضبط میراث آن انجامیده است.
روسیهٔ ارتدوکس از سده ۱۶ و ایتالیای مدرن میان ۱۸۷۰ و ۱۹۴۵ ، برای بازگویی جانشینی مشروع خود واژهٔ «روم سوم» ( به ترتیب «روم نخست» و «رم دوم»، روم در ایتالیا و قسطنطنیه در امپراتوری بیزانس بودند ) را بکار می بردند.
• همکاری کنندگان ویکی پدیا، «Succession of the Roman Empire»، ویکی پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد ( بازیابی ۲۵ شهریور ۱۴۰۰ )
↑ Paired gold medallions of father and son had been struck on the occasion of the synod of Paris ( 825 ) that asserted Frankish claims as emperor, recently denigrated by the Byzantines; see Karl F. Morrison, "The Gold Medallions of Louis the Pious and Lothaire I and the Synod of Paris ( 825 ) " Speculum 36. 4 ( October 1961:592–599 ) . ↑ John H. Rosser ( 2011 ) . Historical Dictionary of Byzantium. Lanham, MA: Scarecrow. p. 2. ISBN 978 - 0 - 8108 - 7567 - 8. ↑ «Qantara - The "Byzantine du Louvre" collection». www. qantara - med. org. دریافت شده در ۲۰۲۱ - ۰۹ - ۱۷.
• امپراتوری روم
• تاریخ روم
• امپراتوری بیزانس
• امپراتوری کارولنژی
• قسطنطنیه
• جدایی شرق و غرب
• سقوط امپراتوری روم غربی
• امپراتوری های پیشین آسیا
• امپراتوری های پیشین در اروپا
• ملی گرایی آلمان
• تاریخ نگاری
• تاریخ کلیسای ارتدکس شرقی
• تاریخ رم
• تاریخ امپراتوری روم
• امپراتوری مقدس روم
• فاشیسم ایتالیا
• یگانگی ایتالیا
• امپراتوری لاتین
• سیاست امپراتوری روسیه
• ملی گرایی روسیه
چندین کشور ادعای تداوم بلافصل با امپراتوری روم کرده اند و از نام آن یا تنوع آن به عنوان توصیف انحصاری یا غیرانحصاری خود بهره وری کرده اند. جای شگفتی نیست که با گذشت سده ها و گسست های سیاسی فراوان ، ایدهٔ تداوم یک نهادی، به طور فزاینده ای مورد بحث قرار می گیرد.
... [مشاهده متن کامل]
پایدارترین و برجسته ترین مدعیان ادامهٔ امپراتوری روم ، در خاور ، امپراتوری بیزانس و پس از ۱۴۵۳ توسط امپراتوری عثمانی بوده است. و در باختر ، امپراتوری مقدس روم از ۸۰۰ تا ۱۸۰۶.
جدای از ادعای ادامه ، این دیدگاه که امپراتوری به پایان رسیده است به تلاش های گونه گونی برای دوباره زنده کردن یا ضبط میراث آن انجامیده است.
روسیهٔ ارتدوکس از سده ۱۶ و ایتالیای مدرن میان ۱۸۷۰ و ۱۹۴۵ ، برای بازگویی جانشینی مشروع خود واژهٔ «روم سوم» ( به ترتیب «روم نخست» و «رم دوم»، روم در ایتالیا و قسطنطنیه در امپراتوری بیزانس بودند ) را بکار می بردند.
• همکاری کنندگان ویکی پدیا، «Succession of the Roman Empire»، ویکی پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد ( بازیابی ۲۵ شهریور ۱۴۰۰ )
↑ Paired gold medallions of father and son had been struck on the occasion of the synod of Paris ( 825 ) that asserted Frankish claims as emperor, recently denigrated by the Byzantines; see Karl F. Morrison, "The Gold Medallions of Louis the Pious and Lothaire I and the Synod of Paris ( 825 ) " Speculum 36. 4 ( October 1961:592–599 ) . ↑ John H. Rosser ( 2011 ) . Historical Dictionary of Byzantium. Lanham, MA: Scarecrow. p. 2. ISBN 978 - 0 - 8108 - 7567 - 8. ↑ «Qantara - The "Byzantine du Louvre" collection». www. qantara - med. org. دریافت شده در ۲۰۲۱ - ۰۹ - ۱۷.
• امپراتوری روم
• تاریخ روم
• امپراتوری بیزانس
• امپراتوری کارولنژی
• قسطنطنیه
• جدایی شرق و غرب
• سقوط امپراتوری روم غربی
• امپراتوری های پیشین آسیا
• امپراتوری های پیشین در اروپا
• ملی گرایی آلمان
• تاریخ نگاری
• تاریخ کلیسای ارتدکس شرقی
• تاریخ رم
• تاریخ امپراتوری روم
• امپراتوری مقدس روم
• فاشیسم ایتالیا
• یگانگی ایتالیا
• امپراتوری لاتین
• سیاست امپراتوری روسیه
• ملی گرایی روسیه
