جانداریِ بُخارایی، محمد صادق (۱۱۷۱/۱۱۶۶ـ۱۲۳۵ق)
شاعر و نویسندۀ تاجیک . چندی منشی امیرحیدر مَنغیتی بود، اما به سبب مناعت طبع و بی اعتنایی به درباریان برکنار و به درواز تبعید شد. در پایان زندگی به قرشی رفت و در همان سامان درگذشت . برجسته ترین اثر وی دخمۀ شاهان در قالب مثنوی است که همۀ شاهان اشترخانی را از گور درآورده و به محاکمه کشیده است . از دیگر آثارش : منظومۀ فتوحات امیرمعصوم و امیرحیدر؛ تواریخ ؛ قصیدۀ شاه درواز؛ قضا و قدر.
شاعر و نویسندۀ تاجیک . چندی منشی امیرحیدر مَنغیتی بود، اما به سبب مناعت طبع و بی اعتنایی به درباریان برکنار و به درواز تبعید شد. در پایان زندگی به قرشی رفت و در همان سامان درگذشت . برجسته ترین اثر وی دخمۀ شاهان در قالب مثنوی است که همۀ شاهان اشترخانی را از گور درآورده و به محاکمه کشیده است . از دیگر آثارش : منظومۀ فتوحات امیرمعصوم و امیرحیدر؛ تواریخ ؛ قصیدۀ شاه درواز؛ قضا و قدر.