جانا رودین

جانی رودین ( انگلیسی: Jana Revedin ) جانی رودین، دکترا و پروفسور معماری، متولد کنستانس ( D ) در سال ۱۹۶۵، معمار و نظریه پرداز و نویسندهٔ آلمانی است. او در شهر ورینبرگ در کارینتیا زندگی و کار می کند. بعد از تحصیل در رشته معماری و شهرسازی در بوینس آیرس، پرینستون و میلان، و در سال ۱۹۹۹ به عنوان استادIUAV شهر ونیز، دکترای خودش را گرفت. اکنون در سوئد، استاد معماری و طراحی مؤسسه فناوری بلکینگ است. با تأسیس بنیاد لوکوس ( ( L0CUS برای توسعه پایدار شهری، او به عنوان نماینده یونسکو در اتحادیه بین المللی کمیسیون آموزش و پژوهش معماری فعالیت می کند.
طی این سال ها، عمده فعالیت جانی طی سال های گذشته دربهسازی آوانگارد آلمان مشغول بود که برایش دوره ای برای درک معماری و شهرسازی به عنوان ابزاری برای شرایط زندگی مناسب و عامل شهرنشینی و حقوق شهری محسوب می شود. به لطف این سوابق، وی از سال ۱۹۹۱، در Tendenza Movement ایتالیا، به عنوان دستیار علمی آلدو روسی، به تحقیق و چاپ آثارش پرداخته است. او از سال ۱۹۹۹ استاد مهمان دانشگاه فدریکوی نپال و اومئو است و در سال ۲۰۰۶، عهده دار مسابقه دانشجویی اتحادیه اروپا دربارهٔ معماری پایدار gau:di، بود و «آموزش - ساخت» را بنیان گذاشت و در سال های ۲۰۰۸، ۲۰۱۰، ۲۰۱۲ تیم برنده را در مسابقه دوسالانه معماری ونیزاعلام کرد. امروزه کلاسهای بین المللی و پژوهش phd دربارهٔ شهرسازی پایدار در شهر karlskrona ( سوئد ) تأسیس کرده که از روش بنیادی طرح مشارکتی او در آزمایشگاه های زندهٔ شهری، استفاده می کنند. جانی بنیان گذار جایزه جهانی معماری پایدار و مؤسسه لوکوس ( Lucos ) است. او عضو کمیته های تحقیقاتی یونسکو و نیز استراتژی شهری Gdf - Suez و شورای نوآوری و مؤسسه رکسل ( Rexel ) است. تحقیقاتش به شهر بنیادی انجامید: طرحی مشترک با مسائل اجتماعی و فرهنگی که توسط آژانس فورماس سوئد حمایت می شد. او در سال ۲۰۱۴، شوالیه هنر و ادبیات فرانسه لقب گرفت.
نویسنده آثار استاندارد دربارهٔ نظریه معماری و رئیس مؤسسه لوکوس برای توسعه پایدار شهری، اولین رمانش به نام «لیز» را در سال ۲۰۱۱ نوشت و با «در مسیر فندق» ۲۰۱۱ و رمان «زن پشت پرچین» در سال ۲۰۱۴ ادامه داد. مقاله ها و داستان های کوتاهش مرتب در مجموعه های ادبی و برنامه های تلویزیونی معروف مطرح می شود. در سال ۲۰۱۴، جانی رودین برنده شوالیه هنر و ادبیات فرانسه شد.