جان گیر

لغت نامه دهخدا

جان گیر. ( نف مرکب )کنایه از عزرائیل. ( آنندراج ). گیرنده جان. قبض جان کننده. || مخفف جهانگیر. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

کنایه از عزرائیل

گویش مازنی

/jaan gir/ آزار دهنده – زورگو

مترادف ها

pandemic (صفت)
همه جا گیر، جانگیر

پیشنهاد کاربران

بپرس