جان گاردنر (نویسنده آمریکایی). جان چمپلین گاردنر جونیور ( زاده ۲۱ ژوئیه ۱۹۳۳ – درگذشته ۱۴ سپتامبر ۱۹۸۲ ) رمان نویس، مقاله نویس، منتقد ادبی و استاد دانشگاه آمریکایی بود. او شهرت خود را بیشتر مرهون رمان «گرندل» است که در سال ۱۹۷۱ نوشت و بازگویی افسانه بیوولف است.
گاردنر در باتاویا، نیویورک به دنیا آمد. پدرش واعظ و دامدار بود و مادرش معلم کلاس سوم در مدرسهٔ کوچکی در دهکدهٔ همسایه. پدر و مادرش هر دو به شعر و شاعری علاقمند بودند و اغلب بر سر زمین و در هنگام کار، شعر می سرودند و اشعار خود را در خانه دوستانشان بازخوانی می کردند. گاردند در گروه پیشاهنگان آمریکا فعال بود و به رتبهٔ پیشاهنگی عقاب دست یافت. گاردنر در کودکی به مدرسهٔ دولتی می رفت و در مزرعهٔ پدرش کار می کرد. در همین دوره در آوریل ۱۹۴۵ بود که ژیلبرت، برادر کوچکترش در تصادف با یک ماشین کشاورزی کشته شد. گاردنر که در زمان تصادف رانندهٔ این ماشین بود، عذاب وجدان ناشی از آن را تا سال های سال بعد از آن حادثه با خود حمل کرد و شب ها به کابوسی هولناک دچار بود. این واقعه در بیشتر داستان ها و نقدهای گاردنر خود را نشان می دهد و مستقیماً در داستان کوتاه «رستگاری» در سال ۱۹۷۷، که شامل بازگویی داستانی تصادف به عنوان انگیزه ای برای الهام هنری بود، بازتاب پیدا کرد. [ ۱]
گاردنر تحصیلات دانشگاهی خود را در دانشگاه دی پاو آغاز کرد و در سال ۱۹۵۵ مدرک کارشناسی خود را از دانشگاه واشینگتن در سنت لوئیس دریافت کرد. او کارشناسی ارشد ( ۱۹۵۶ ) و دکترای خود را ( ۱۹۵۸ ) از دانشگاه آیووا دریافت کرد. [ ۲] او در سال ۱۹۷۰ به عنوان استاد مدعو در دانشگاه دیترویت[ ۳] فعالیت کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفگاردنر در باتاویا، نیویورک به دنیا آمد. پدرش واعظ و دامدار بود و مادرش معلم کلاس سوم در مدرسهٔ کوچکی در دهکدهٔ همسایه. پدر و مادرش هر دو به شعر و شاعری علاقمند بودند و اغلب بر سر زمین و در هنگام کار، شعر می سرودند و اشعار خود را در خانه دوستانشان بازخوانی می کردند. گاردند در گروه پیشاهنگان آمریکا فعال بود و به رتبهٔ پیشاهنگی عقاب دست یافت. گاردنر در کودکی به مدرسهٔ دولتی می رفت و در مزرعهٔ پدرش کار می کرد. در همین دوره در آوریل ۱۹۴۵ بود که ژیلبرت، برادر کوچکترش در تصادف با یک ماشین کشاورزی کشته شد. گاردنر که در زمان تصادف رانندهٔ این ماشین بود، عذاب وجدان ناشی از آن را تا سال های سال بعد از آن حادثه با خود حمل کرد و شب ها به کابوسی هولناک دچار بود. این واقعه در بیشتر داستان ها و نقدهای گاردنر خود را نشان می دهد و مستقیماً در داستان کوتاه «رستگاری» در سال ۱۹۷۷، که شامل بازگویی داستانی تصادف به عنوان انگیزه ای برای الهام هنری بود، بازتاب پیدا کرد. [ ۱]
گاردنر تحصیلات دانشگاهی خود را در دانشگاه دی پاو آغاز کرد و در سال ۱۹۵۵ مدرک کارشناسی خود را از دانشگاه واشینگتن در سنت لوئیس دریافت کرد. او کارشناسی ارشد ( ۱۹۵۶ ) و دکترای خود را ( ۱۹۵۸ ) از دانشگاه آیووا دریافت کرد. [ ۲] او در سال ۱۹۷۰ به عنوان استاد مدعو در دانشگاه دیترویت[ ۳] فعالیت کرد.
