جان کریستوفر جونز ( به انگلیسی: John Christopher Jones ) یا جان کریس جونز ( به انگلیسی: John Chris Jones ) ؛ ( زادهٔ ۱ ژانویهٔ ۱۹۲۷ میلادی ) یک طراح ولزی است.
او در سال ۱۹۲۷ میلادی در آبریستویث، ولز به دنیا آمد. او در دانشگاه کمبریج در رشتهٔ مهندسی تحصیل کرد و برای ای ای آی در منچستر، انگلستان مشغول به کار شد. کتاب «روش های طراحی» او در سال ۱۹۷۰ میلادی به عنوان یک متن قابل توجه در طراحی محسوب می شود.
جونز با همکاری مهندسان، از ارگونومی و در نظر گرفتن مسائل کاربر - محور حمایت می کرد، که بخشی از مهارت ها و نگرش های مهندسی در آن زمان نبود. زمانی که نتایج مطالعات ارگونومیک او در مورد رفتار کاربر توسط طراحان شرکت مورد استفاده قرار نگرفت، جونز شروع به مطالعهٔ فرایند طراحی مورد استفاده کرد. جونز همچنین از سطحی بودن طراحی صنعتی در آن زمان ناامید بود و درگیر اصول ارگونومیک بود.
روش های طراحی به عنوان حوزه ای برای شناسایی و تشخیص مسائلی چون:
• ناتوانی در ایجاد تعادل میان نیازهای فردی، گروهی، اجتماعی و زیست محیطی؛
• فقدان هدف، نظم و مقیاس انسانی؛
• شکست زیبایی شناسی و عملکرد در سازگاری با محیط های فیزیکی و اجتماعی محلی؛
• توسعهٔ مواد و اجزای استاندارد شده که برای استفاده در هر کاربرد خاص مناسب نیستند؛
• ساخت مصنوعاتی که مردم دوست نداشتند.
و ایجاد رویکردهای جدید سیستماتیک و علمی طراحی در جهت راه حل های خلاقانه برای مسائل است.
جونز در واقع به طراحی آنطور که در حال حاضر تصور می شد توجه نمی کرد. او یک فلسفهٔ کاملاً بدیع از طراحی را مطرح کرد — فلسفه ای که نکات، مقاصد و اهداف طراحی را زیر سؤال می برد. او یکی از دلایلی که بر روی روش های طراحی تمرکز کرده است، را بیان می کند:
«. . . می بینید، این روش دیگری برای انجام طراحی نیست، این راهی برای انجام کاری است که طراحان اصلاً انجام نمی دهند. »
در پایان دههٔ ۱۹۵۰ او مقاله ای با عنوان «روش طراحی سیستماتیک» منتشر کرد که در آن راه هایی برای ادغام داده های ارگونومیک در فرایند طراحی مهندسی بیان می کرد. ایده های نوظهور او دربارهٔ روش های طراحی، ادغام عقلانیت و شهود بود — یک موضوع مشترک در رسمی سازی روش های طراحی و نحوهٔ تفسیر آن توسط گروه های دیگر است. در سال ۱۹۶۲ میلادی او یکی از محرکان کنفرانس تأثیرگذار در مورد روش های طراحی بود که منجر به تشکیل انجمن تحقیقات طراحی شد که جونز در سال های ۱۹۷۳–۱۹۷۱ میلادی رئیس آن بود. در سال ۲۰۰۴ میلادی جایزهٔ یک عمر دستاورد انجمن به او اهدا شد. جونز همچنین متوجه شد که طراحان باید از تمرکز بر بیان و شیوه های تولید خارج شوند و شروع به پرداختن به تعریف مشکلی کنند که باید حل شود. او اظهار نظر کرد که:
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو در سال ۱۹۲۷ میلادی در آبریستویث، ولز به دنیا آمد. او در دانشگاه کمبریج در رشتهٔ مهندسی تحصیل کرد و برای ای ای آی در منچستر، انگلستان مشغول به کار شد. کتاب «روش های طراحی» او در سال ۱۹۷۰ میلادی به عنوان یک متن قابل توجه در طراحی محسوب می شود.
جونز با همکاری مهندسان، از ارگونومی و در نظر گرفتن مسائل کاربر - محور حمایت می کرد، که بخشی از مهارت ها و نگرش های مهندسی در آن زمان نبود. زمانی که نتایج مطالعات ارگونومیک او در مورد رفتار کاربر توسط طراحان شرکت مورد استفاده قرار نگرفت، جونز شروع به مطالعهٔ فرایند طراحی مورد استفاده کرد. جونز همچنین از سطحی بودن طراحی صنعتی در آن زمان ناامید بود و درگیر اصول ارگونومیک بود.
روش های طراحی به عنوان حوزه ای برای شناسایی و تشخیص مسائلی چون:
• ناتوانی در ایجاد تعادل میان نیازهای فردی، گروهی، اجتماعی و زیست محیطی؛
• فقدان هدف، نظم و مقیاس انسانی؛
• شکست زیبایی شناسی و عملکرد در سازگاری با محیط های فیزیکی و اجتماعی محلی؛
• توسعهٔ مواد و اجزای استاندارد شده که برای استفاده در هر کاربرد خاص مناسب نیستند؛
• ساخت مصنوعاتی که مردم دوست نداشتند.
و ایجاد رویکردهای جدید سیستماتیک و علمی طراحی در جهت راه حل های خلاقانه برای مسائل است.
جونز در واقع به طراحی آنطور که در حال حاضر تصور می شد توجه نمی کرد. او یک فلسفهٔ کاملاً بدیع از طراحی را مطرح کرد — فلسفه ای که نکات، مقاصد و اهداف طراحی را زیر سؤال می برد. او یکی از دلایلی که بر روی روش های طراحی تمرکز کرده است، را بیان می کند:
«. . . می بینید، این روش دیگری برای انجام طراحی نیست، این راهی برای انجام کاری است که طراحان اصلاً انجام نمی دهند. »
در پایان دههٔ ۱۹۵۰ او مقاله ای با عنوان «روش طراحی سیستماتیک» منتشر کرد که در آن راه هایی برای ادغام داده های ارگونومیک در فرایند طراحی مهندسی بیان می کرد. ایده های نوظهور او دربارهٔ روش های طراحی، ادغام عقلانیت و شهود بود — یک موضوع مشترک در رسمی سازی روش های طراحی و نحوهٔ تفسیر آن توسط گروه های دیگر است. در سال ۱۹۶۲ میلادی او یکی از محرکان کنفرانس تأثیرگذار در مورد روش های طراحی بود که منجر به تشکیل انجمن تحقیقات طراحی شد که جونز در سال های ۱۹۷۳–۱۹۷۱ میلادی رئیس آن بود. در سال ۲۰۰۴ میلادی جایزهٔ یک عمر دستاورد انجمن به او اهدا شد. جونز همچنین متوجه شد که طراحان باید از تمرکز بر بیان و شیوه های تولید خارج شوند و شروع به پرداختن به تعریف مشکلی کنند که باید حل شود. او اظهار نظر کرد که:
wiki: جان کریس جونز