جان پوش. [ جام ْ ] ( نف مرکب )در عبارت ابن اسفندیار ظاهراً بمعنی پناهگاه است که مسافر در آن بیارامد: و سهل بن المرزبان گفتند لارجان داشتی ، پیش از او بزمستان و تابستان بدین راه که اکنون می شوند گذر نبود، جمله بریده و جان پوشها و رباطها او کرد و آن راه ایمن گردانید. ( تاریخ طبرستان ).
