جان میلینگتون سینگ ( انگلیسی: John Millington Synge؛ زاده ۱۶ آوریل ۱۸۷۱ درگذشته ۲۴ مارس ۱۹۰۹ ) یک نمایش نامه نویس، سفرنامه نویس، شاعر و گردآورندهٔ افسانه های قدیمی اهل ایرلند بود. او یکی از چهره های کلیدی در «جنبش احیای ادبی ایرلند» بود و در تأسیس «تئاتر ابی» نیز نقش عمده ای داشت. شهرت عمدهٔ او برای نمایشنامه اش «دلاور سرزمین های غرب» است که در طی اولین اجرایش باعث درگرفتن شورشی در شهر دوبلین پایتخت ایرلند شد.
او اگرچند از خانواده ای انگلیسی - ایرلندی است اما نوشته هایش اغلب دربارهٔ روستاییان کاتولیک ایرلندی است که در نظر او دیدی پاگانیستی نسبت به دنیا دارند.
سینگ از بیماری لنفوم هاجکین رنج می برد که نوعی سرطان است و در آن دوره غیرقابل درمان بود. او چند هفته بعد از سی و هشتمین تولدش، در حالیکه مشغول نوشتن نمایشنامهٔ «دیردرای اندوه» بود، فوت کرد.
سینگ در راتفارنهام، در دوبلین، در سال ۱۸۷۱، در شانزدهم ماه آوریل به دنیا آمد. [ ۱] او آخرین پسر در بین هشت بچه بود. خانوادهٔ او پروتستان بودند، پدرش وکیل بود و از خانواده ای ملاک می آمد، پدرش بزرگش نیز آموزگار بود و در ملک خودش مدرسه ای را احداث کرده بود.
پدر او آبله گرفت و در سال ۱۸۷۲، وقتی چهل و نه ساله بود فوت کرد. مادرش آن ها را به خانه ای که کنار خانهٔ مادر خودش بود نقل مکان داد. سینگ اگرچه اغلب بیمار بود، اما دوران کودکی خوشی را در آن خانه گذراند.
سینگ در مدرسه های دوبلین و برای تحصیل کرد، در آکادمی رویال موسیقی ایرلند، پیانو، فلوت ویولن، کنترپوآن و تئوری موسیقی یادگرفت بعد، به اروپا رفت که تحصیل موسیقی کند، اما بعد نظرش را تغییر داد و تصمیم گرفت روی ادبیات تمرکز کند. [ ۲] او شاگردی بااستعداد بود و در سال ۱۸۹۱ کنترپوآن بورسیه دریافت کرد. سینگ در سال ۱۸۸۹ وارد دانشگاه ترینیتی دوبلین شد. در سال ۱۸۹۲ لیسانس گرفت، او زبان ایرلندی و عبری مطالعه کرد و در آن واحد در «اینکشنت کنسرت رومز» نوازندگی می کرد. او به کلوب «ناتورالیست های دوبلین» پیوست و آثار داروین را مطالعه کرد. بعدها حس ملی گرایی اش بیشتر شد و به تاریخ ایرلند و جزایر آران علاقه مند شد و یک سال عضو «آیریش لیگ» شد. بعد، این گروه را ترک کرد چون با ایده های شبه نظامی آن ها مخالف بود. در سال ۱۸۹۳، اولین شعرش را که تحت تأثیر آثار وردزورث بود به چاپ رساند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو اگرچند از خانواده ای انگلیسی - ایرلندی است اما نوشته هایش اغلب دربارهٔ روستاییان کاتولیک ایرلندی است که در نظر او دیدی پاگانیستی نسبت به دنیا دارند.
سینگ از بیماری لنفوم هاجکین رنج می برد که نوعی سرطان است و در آن دوره غیرقابل درمان بود. او چند هفته بعد از سی و هشتمین تولدش، در حالیکه مشغول نوشتن نمایشنامهٔ «دیردرای اندوه» بود، فوت کرد.
سینگ در راتفارنهام، در دوبلین، در سال ۱۸۷۱، در شانزدهم ماه آوریل به دنیا آمد. [ ۱] او آخرین پسر در بین هشت بچه بود. خانوادهٔ او پروتستان بودند، پدرش وکیل بود و از خانواده ای ملاک می آمد، پدرش بزرگش نیز آموزگار بود و در ملک خودش مدرسه ای را احداث کرده بود.
پدر او آبله گرفت و در سال ۱۸۷۲، وقتی چهل و نه ساله بود فوت کرد. مادرش آن ها را به خانه ای که کنار خانهٔ مادر خودش بود نقل مکان داد. سینگ اگرچه اغلب بیمار بود، اما دوران کودکی خوشی را در آن خانه گذراند.
سینگ در مدرسه های دوبلین و برای تحصیل کرد، در آکادمی رویال موسیقی ایرلند، پیانو، فلوت ویولن، کنترپوآن و تئوری موسیقی یادگرفت بعد، به اروپا رفت که تحصیل موسیقی کند، اما بعد نظرش را تغییر داد و تصمیم گرفت روی ادبیات تمرکز کند. [ ۲] او شاگردی بااستعداد بود و در سال ۱۸۹۱ کنترپوآن بورسیه دریافت کرد. سینگ در سال ۱۸۸۹ وارد دانشگاه ترینیتی دوبلین شد. در سال ۱۸۹۲ لیسانس گرفت، او زبان ایرلندی و عبری مطالعه کرد و در آن واحد در «اینکشنت کنسرت رومز» نوازندگی می کرد. او به کلوب «ناتورالیست های دوبلین» پیوست و آثار داروین را مطالعه کرد. بعدها حس ملی گرایی اش بیشتر شد و به تاریخ ایرلند و جزایر آران علاقه مند شد و یک سال عضو «آیریش لیگ» شد. بعد، این گروه را ترک کرد چون با ایده های شبه نظامی آن ها مخالف بود. در سال ۱۸۹۳، اولین شعرش را که تحت تأثیر آثار وردزورث بود به چاپ رساند.
wiki: جان میلینگتون سینگ