جان مورتون ( John Morton ) ( زادهٔ ۱۷۲۵ – درگذشتهٔ ۱ آوریل ۱۷۷۷ ) ، کشاورز، نقشه بردار و حقوق دان اهل استان پنسیلوانیا و از بنیان گذاران ایالات متحده آمریکا بود. او به عنوان نمایندهٔ کنگرهٔ قاره ای در طول انقلاب آمریکا، از امضاءکنندگان انجمن قاره ای و اعلامیه استقلال ایالات متحده بود. مورتون با رأی موافق به پنسیلوانیا اجازه داد، به نفع اعلامیه استقلال رأی دهد. مورتون ریاست کمیته ای را برعهده داشت، که مفاد معاهده را نوشت.
... [مشاهده متن کامل]
مورتون در ۱۷۲۵ در حومهٔ ریدلی، در شهرستان چستر، شهرستان دلاور امروزی، پنسیلوانیا، به دنیا آمد. ماه دقیق تولد او مشخص نیست. پدرش، جان مورتون ( ارشد ) ، از قومی فنلاندی ( بالتیک ) در فنلاند که در آن زمان بخشی از سوئد بود، به همراه پدرِپدربزرگش، مارتی مارتینن، یا مونس مارتنسون ( نام جایگزین سوابق نظامی سوئد که بعدها به عنوان مورتون انگلیسی سازی شد ) مهاجرت کرد. خود او اهل جووا فنلاند بود که در ۱۶۵۴ به سرزمین های استعماری سوئد به نام سوئد نو، رسیده بود. مادرش مری آرچر نیز فنلاندی تبار بود. مورتون تنها پسر پدرش بود که در ۱۷۲۴ قبل از تولدش، فوت کرد. زمانی که مورتون تقریبی هفت ساله بود، مادرش با جان اسکچلی، کشاورزی انگلیسی تبار که مورتون را آموزش داد، ازدواج کرد.
مورتون در ۱۷۵۶ برای عضویت در مجمع استانی پنسیلوانیا انتخاب شد. سال بعد او به عنوان قاضی صلح منصوب شد، سمتی که تا ۱۷۶۴ برعهدهٔ او بود. همچنین او به عنوان نمایندهٔ کنگرهٔ تمبر در ۱۷۶۵ خدمت کرد. او در ۱۷۶۶ از مجلس استعفا داد تا به عنوان کلانتر شهرستان چستر خدمت کند. او در ۱۷۶۹ به مجلس بازگشت و در ۱۷۷۵ به عنوان رئیس مجلس انتخاب شد. در ضمن، شغل قضایی او با انتصابش در سمت دستیار قاضی دادگاه عالی پنسیلوانیا در ۱۷۷۴ به اوج خود رسید.
مورتون در ۱۷۷۴ و ۱۷۷۵ برای اولین و دومین کنگرهٔ قاره ای انتخاب شد. او با احتیاط به حرکت پنسیلوانیا به سمت استقلال کمک کرد، هرچند که با قانون اساسی رادیکال پنسیلوانیا در ۱۷۷۶ مخالفت کرد. زمانی که کنگره در ژوئن ۱۷۷۶ بحث در مورد قطعنامه استقلال را آغاز کرد، هیئت پنسیلوانیا دو تکه شد. بنجامین فرانکلین و جیمز ویلسون موافق اعلام استقلال و جان دیکنسون و رابرت موریس مخالفت اعلام استقلال بودند. مورتون تا قبل از ۱ ژوئیه که در کنار فرانکلین و ویلسون قرار گرفت، هیچ تعهدی به آن ها نداشت. زمانی که رأی نهایی در ۲ ژوئیه اخذ شد، دیکنسون و موریس رأی ممتنع دادند و به هیئت پنسیلوانیا اجازه دادند تا از قطعنامه استقلال حمایت کنند. مورتون این اعلامیه را در ۲ اوت با اکثر نمایندگان دیگر امضا کرد.
... [مشاهده متن کامل]
مورتون در ۱۷۲۵ در حومهٔ ریدلی، در شهرستان چستر، شهرستان دلاور امروزی، پنسیلوانیا، به دنیا آمد. ماه دقیق تولد او مشخص نیست. پدرش، جان مورتون ( ارشد ) ، از قومی فنلاندی ( بالتیک ) در فنلاند که در آن زمان بخشی از سوئد بود، به همراه پدرِپدربزرگش، مارتی مارتینن، یا مونس مارتنسون ( نام جایگزین سوابق نظامی سوئد که بعدها به عنوان مورتون انگلیسی سازی شد ) مهاجرت کرد. خود او اهل جووا فنلاند بود که در ۱۶۵۴ به سرزمین های استعماری سوئد به نام سوئد نو، رسیده بود. مادرش مری آرچر نیز فنلاندی تبار بود. مورتون تنها پسر پدرش بود که در ۱۷۲۴ قبل از تولدش، فوت کرد. زمانی که مورتون تقریبی هفت ساله بود، مادرش با جان اسکچلی، کشاورزی انگلیسی تبار که مورتون را آموزش داد، ازدواج کرد.
مورتون در ۱۷۵۶ برای عضویت در مجمع استانی پنسیلوانیا انتخاب شد. سال بعد او به عنوان قاضی صلح منصوب شد، سمتی که تا ۱۷۶۴ برعهدهٔ او بود. همچنین او به عنوان نمایندهٔ کنگرهٔ تمبر در ۱۷۶۵ خدمت کرد. او در ۱۷۶۶ از مجلس استعفا داد تا به عنوان کلانتر شهرستان چستر خدمت کند. او در ۱۷۶۹ به مجلس بازگشت و در ۱۷۷۵ به عنوان رئیس مجلس انتخاب شد. در ضمن، شغل قضایی او با انتصابش در سمت دستیار قاضی دادگاه عالی پنسیلوانیا در ۱۷۷۴ به اوج خود رسید.
مورتون در ۱۷۷۴ و ۱۷۷۵ برای اولین و دومین کنگرهٔ قاره ای انتخاب شد. او با احتیاط به حرکت پنسیلوانیا به سمت استقلال کمک کرد، هرچند که با قانون اساسی رادیکال پنسیلوانیا در ۱۷۷۶ مخالفت کرد. زمانی که کنگره در ژوئن ۱۷۷۶ بحث در مورد قطعنامه استقلال را آغاز کرد، هیئت پنسیلوانیا دو تکه شد. بنجامین فرانکلین و جیمز ویلسون موافق اعلام استقلال و جان دیکنسون و رابرت موریس مخالفت اعلام استقلال بودند. مورتون تا قبل از ۱ ژوئیه که در کنار فرانکلین و ویلسون قرار گرفت، هیچ تعهدی به آن ها نداشت. زمانی که رأی نهایی در ۲ ژوئیه اخذ شد، دیکنسون و موریس رأی ممتنع دادند و به هیئت پنسیلوانیا اجازه دادند تا از قطعنامه استقلال حمایت کنند. مورتون این اعلامیه را در ۲ اوت با اکثر نمایندگان دیگر امضا کرد.
