جان ماری جونیور ( . John Mare, Jr ) ( زادهٔ نیویورک، ۱۷۳۹ - درگذشتهٔ ادنتون، کارولینای شمالی میان ژوئن ۱۸۰۲ و آوریل ۱۸۰۳ ) ، نقاش، تاجر و شخصیت عمومی آمریکایی بود.
جان ماری، در شهر نیویورک متولد شد، پسر جان ماری از دوونشایر و ماری بس ماری، که احتمال می رود اصالتی هلندی داشته باشد. خواهرش ماری، همسر نقاش، ویلیام ویلیامز بود که ممکن است به جان ماری آموزش داده باشد، هرچند که هیچ چیزی از آموزش او به عنوان یک هنرمند یا تحصیلاتش معلوم نیست. پدر او در گزارش ها مختلف به عنوان یک دریانورد و کارگر توصیف شده است و به احتمال بی سواد بوده است.
... [مشاهده متن کامل]
سوابق جان ماری در آلبانی، نیویورک پس از ۱۷۵۹ ثبت شده است؛ در آن سال او با همسرش آن موریس به شهر نقل مکان کرد و پسرش در ۱۷۶۰ در آنجا غسل تعمید داده شد. به نظر می رسد همسر و پسر او زود ماریده اند زیرا در وصیت نامهٔ جان ماری پدر در تاریخ ۱۷۶۱، هیچ نامی از آن ها وجود ندارد. گمان می رود در همان سال ماری به شهر نیویورک بازگشته باشد، زیرا در وصیت نامه هیچ اشاره ای به اقامت در آلبانی هم نشده است. اولین اشاره مستقیم به حرفهٔ ماری در ۱۷۶۵ صورت گرفته است؛ در اول اکتبر همان سال با دریافت آزادی شهر ( افتخاری است که توسط شهرداری به یکی از اعضای ارزشمند جامعه، یا به یک فرد مشهور یا شخصیتی که از آن بازدید می کند، اعطا می شود ) به نام و عنوان «جان ماری جونیور، طراح» در شهر نیویورک پذیرفته شد. شواهد نشان می دهد که او در حدود ۱۷۶۷ و دوباره در ۱۷۶۸ در بوستون بوده است، اما در ۱۷۷۲ به آلبانی بازگشته و به دنبال کار گشته است و ملک خود را در ۱۷۷۱ در خیابان مولبری برای پرداخت هزینهٔ سفر رهن داده است. در دو سال بعدی، گاهی اوقات به شهر نیویورک بازگشته و دو پرترهٔ آخر شناخته شدهٔ خود را در آنجا کشیده است.
باورها بر این است که ماری در ۱۷۷۸ به کارولینای شمالی نقل مکان کرده و آخرین حضور او، سال قبل از آن در نیویورک ثبت شده است. دلیل این حرکت مشخص نیست؛ هرچند، در حالی که ماری تقریباً تنها نقاش شهر نیویورک در بسیاری از کارهای اولیهٔ خود بود و فقط در حال رقابت بر روی سفارش گرفتن با لارنس کیلبرن بود، ورود جان دوراند و آبراهام دلانوی به صحنه، ممکن است تا حدودی بر تصمیم او تأثیر گذاشته باشد. در ادنتون او تاجر شد و به احتمال نقاشی را به یک باره، برای همیشه رها کرد. هنوز هیچ سابقه ای از هیچ اثر هنری ماری، در کارولینای شمالی یافت نشده است. در ۱۷۸۰ او در شرکت ماری اند کولی، شریک شد و یک شانزدهم منفعت خود را به قایق دو دکلی بادبانی آستریچ اختصاص داد. او برای حدود پانزده سال موفق بود، تجارت با هند غربی را آغاز کرد و در شهرستان های اطراف، دارایی به دست آورد. همچنین، او به داشتن برده نیز معروف است. با این حال، او در سال های آخر زندگی اش دچار مشکلات مالی شد و به نظر می رسد که دچار یک بیماری ناتوان کننده شده بود که ممکن است مانع از سر و سامان دادن به امورش شده باشد.
جان ماری، در شهر نیویورک متولد شد، پسر جان ماری از دوونشایر و ماری بس ماری، که احتمال می رود اصالتی هلندی داشته باشد. خواهرش ماری، همسر نقاش، ویلیام ویلیامز بود که ممکن است به جان ماری آموزش داده باشد، هرچند که هیچ چیزی از آموزش او به عنوان یک هنرمند یا تحصیلاتش معلوم نیست. پدر او در گزارش ها مختلف به عنوان یک دریانورد و کارگر توصیف شده است و به احتمال بی سواد بوده است.
... [مشاهده متن کامل]
سوابق جان ماری در آلبانی، نیویورک پس از ۱۷۵۹ ثبت شده است؛ در آن سال او با همسرش آن موریس به شهر نقل مکان کرد و پسرش در ۱۷۶۰ در آنجا غسل تعمید داده شد. به نظر می رسد همسر و پسر او زود ماریده اند زیرا در وصیت نامهٔ جان ماری پدر در تاریخ ۱۷۶۱، هیچ نامی از آن ها وجود ندارد. گمان می رود در همان سال ماری به شهر نیویورک بازگشته باشد، زیرا در وصیت نامه هیچ اشاره ای به اقامت در آلبانی هم نشده است. اولین اشاره مستقیم به حرفهٔ ماری در ۱۷۶۵ صورت گرفته است؛ در اول اکتبر همان سال با دریافت آزادی شهر ( افتخاری است که توسط شهرداری به یکی از اعضای ارزشمند جامعه، یا به یک فرد مشهور یا شخصیتی که از آن بازدید می کند، اعطا می شود ) به نام و عنوان «جان ماری جونیور، طراح» در شهر نیویورک پذیرفته شد. شواهد نشان می دهد که او در حدود ۱۷۶۷ و دوباره در ۱۷۶۸ در بوستون بوده است، اما در ۱۷۷۲ به آلبانی بازگشته و به دنبال کار گشته است و ملک خود را در ۱۷۷۱ در خیابان مولبری برای پرداخت هزینهٔ سفر رهن داده است. در دو سال بعدی، گاهی اوقات به شهر نیویورک بازگشته و دو پرترهٔ آخر شناخته شدهٔ خود را در آنجا کشیده است.
باورها بر این است که ماری در ۱۷۷۸ به کارولینای شمالی نقل مکان کرده و آخرین حضور او، سال قبل از آن در نیویورک ثبت شده است. دلیل این حرکت مشخص نیست؛ هرچند، در حالی که ماری تقریباً تنها نقاش شهر نیویورک در بسیاری از کارهای اولیهٔ خود بود و فقط در حال رقابت بر روی سفارش گرفتن با لارنس کیلبرن بود، ورود جان دوراند و آبراهام دلانوی به صحنه، ممکن است تا حدودی بر تصمیم او تأثیر گذاشته باشد. در ادنتون او تاجر شد و به احتمال نقاشی را به یک باره، برای همیشه رها کرد. هنوز هیچ سابقه ای از هیچ اثر هنری ماری، در کارولینای شمالی یافت نشده است. در ۱۷۸۰ او در شرکت ماری اند کولی، شریک شد و یک شانزدهم منفعت خود را به قایق دو دکلی بادبانی آستریچ اختصاص داد. او برای حدود پانزده سال موفق بود، تجارت با هند غربی را آغاز کرد و در شهرستان های اطراف، دارایی به دست آورد. همچنین، او به داشتن برده نیز معروف است. با این حال، او در سال های آخر زندگی اش دچار مشکلات مالی شد و به نظر می رسد که دچار یک بیماری ناتوان کننده شده بود که ممکن است مانع از سر و سامان دادن به امورش شده باشد.
