جان لویس

لوییس، رئیس کمیته هماهنگی دانشجویان علیه خشونت ( SNCC ) و یکی از رهبران «بزرگ شش» گروهی بود که در مارس ۱۹۶۳ تظاهرات تاریخی مارتین لوترکینگ را در واشینگتن، دی. سی. سازماندهی کردند، او در نهضت حقوق مدنی فعال بود و تلاشش خاتمه بخشیدن به تبعیض نژادی در آمریکا بود. او نقش کلیدی ای در جنبش مدنی نژادپرستی در ایالات متحده آمریکا ایفا کرد.
یکی از نقاط اوج فعالیت های جان لوییس رهبری راهپیمایی صلح آمیز ۷ مارس ۱۹۶۵ در سلمای آلاباما برای حق رأی بود که به «یک شنبه ی خونین» معروف شد و اخبار و تصاویر تأثیرگذار آن نقش مهمی در پیشبرد جنبش حقوق مدنی داشت.
وی عضو رهبری حزب دموکرات در مجلس نمایندگان ایالات متحده بود و از سال ۱۹۹۱ تا زمان مرگش به عنوان معاون رئیس فراکسیون حزب دموکرات در مجلس نمایندگان کنگره آمریکا بود. لوییس در سمت معاون ارشد فراکسیون حزب دموکرات از سال ۲۰۰۳ تا زمان مرگش خدمت کرد.
او علاوه بر فعالیت های سیاسی و اجتماعی، به نوشتن هم روی آورد. کتاب لوییس پیاده روی با باد: خاطراتی از یک جنبش در ۱۹۹۸ جوایز زیادی را از آن خود کرد؛ از جمله جایزه ی رابرت اف. کندی. کتاب بعدی لوییس در امتداد پل: درس های زندگی و چشم اندازی برای تغییر جایزه ایمیج NACCP ( انجمن ملی پیشرفت رنگین پوست ها ) را دریافت کرد. از جان لوییس کتاب پیاده ها ( March ) در انتشارات اطراف منتشر شده است. این کتاب سال هاست که جای ثابتی در فهرست های مختلف برترین ها دارد و جوایز معتبر و متعددی را از آن خود کرده است.
لویس در مهمانی سال نو که به دعوت کلیتون رهبر حقوق مدنی و سیاسی برگزار شد با لیلیان مایلز آشنا شد. آنها در سال ۱۹۶۸ ازدواج کردند. آن دو صاحب یک پسر به نام جان مایلز شدند. لیلیان در ۳۱ دسامبر ۲۰۱۲ درگذشت.
لوییس عضو باشگاه برادری فی بتا سیگما بود.
در ۲۹ دسامبر ۲۰۱۹، لوییس اعلام کرد به سرطان لوزالمعده مرحله چهارم مبتلا شده است. وی برای معالجه در منطقه واشینگتن دی سی باقی ماند. لوئیس اظهار داشت: "من تقریباً در تمام عمرم در یک نوع مبارزه - برای آزادی، برابری، حقوق اساسی بشر بوده ام.