جان شیرین

لغت نامه دهخدا

جان شیرین. [ ن ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) جان خوش. جان عزیز :
گر یکی زین چهار شد غالب
جان شیرین برآید از قالب.
سعدی ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

جان عزیز

پیشنهاد کاربران

بپرس