جان کالوین براون ( John Calvin Brown ) ( زادهٔ ۶ ژانویه ۱۸۲۷ - درگذشتهٔ ۱۷ اوت ۱۸۸۹ ) ، عضو ارتش مؤتلفه، سیاستمدار و بازرگان آمریکایی بود. اگرچه او در اصل مخالف جدایی بود اما در جریان جنگ های داخلی آمریکا برای مؤتلفه جنگید و در نهایت به درجه سرلشکری رسید. او بعدها به عنوان نوزدهمین فرماندار ایالت تنسی از سال ۱۸۷۱ تا ۱۸۷۵ خدمت کرد و همچنین در سال ۱۸۷۰ رئیس کنوانسیون قانون اساسی این ایالت بود که قانون اساسی کنونی ایالت تنسی را نوشت.
... [مشاهده متن کامل]
براون که یکی از رهبران دموکرات های بوربون این ایالت بود، بخش عمده ای از زمان فرمانداری خود را به حل مسائل بدهی های سودی ایالت اختصاص داد. به دنبال دوران زمام داری او در ریاست ایالت یکی از هواخواهان ساخت راه آهن بود که به همین دلیل او مدت کوتاهی به عنوان رئیس راه آهن تگزاس و اقیانوس آرام در سال ۱۸۸۸ و در سال ۱۸۸۹ به عنوان رئیس شرکت زغال سنگ، آهن و راه آهن ایالت تنسی خدمت کرد.
جان کالوین براون پسر دانکین و مارگارت اسمیت براون در شهرستان گیلز، تنسی زاده شد. او برادر کوچک نیل اس. براون بود که در اواخر دهه ۱۸۴۰ فرماندار ایالت تنسی بود. جان دانش آموخته ۱۸۴۶ کالج جکسون در کلمبیا، تنسی بود. او همرای عمویش هوگ براون در سپرینگ هیل به آموزش رشته حقوق پرداخت و در سال ۱۸۴۸ در بخش پذیرش دادگاه پذیرفته شد و در همان سال به کار عملی در بخش قانون در پولاسکی آغاز کرد.
براون نیز مانند برادرش قبل از جنگ های داخلی آمریکا یک ویگ ( عضو حزب ویگ ) بود و در پی فروپاشی حزب ویگ در میانه های دهه ۱۸۵۰ او به حمایت از نامزدهای پیشین ویگ ادامه داد. او در جریان انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۸۶۰ به عنوان برگزیننده نامزد حزب اتحادیه قانون اساسی جان بل خدمت کرد، کسی که مخالف جدایی بود و در مورد مسئله برده داری موضع بی طرفانه ای اتخاذ کرد، اگر چه در هفته های پس از نبرد فورت سومتر در آوریل ۱۸۶۱ احساسات تجزیه طلبانه در سراسر تنسی از بین رفت اما براون به همراه برادرش و در نهایت جان بل طرف ها را تعویض کرد و از مؤتلفه کبود حمایت کرد.
در ماه مه ۱۸۶۱ براون به عنوان سرباز در پیاده نظام مؤتلفه ثبت نام کرد و کمی بعد به عنوان سرهنگ پیاده نظام سوم تنسی انتخاب شد. او بعدها مسئول یک تیپ متشکل از سه هنگ تنسی قرار گرفت.
در پی تسلیم فورت دونلسون، او پیش از مبادله اسیران در اوت ۱۸۶۲ به مدت شش ماه به عنوان اسیر جنگی در فورت وارن ماساچوست نگهداری می شد. به زودی پس از آن به سرتیپ ارتقا یافت و به عنوان فرمانده یک تیپ بزرگتری را متشکل از نیروهای فلوریدا و می سی سی پی تقرر یافت. او در اواخر ۱۸۶۲ تا ۱۸۶۳ در کارزارهای برکستون براگ در ایالت های کنتاکی و تنسی شرکت کرد. براون در نبردهای پری ویل و چیکاداوگا در حالی که رهبری تیپ خود را بر عهده داشت، زخمی شد. نیروهای او در این نبردها بخشی از خط دفاعی در میشنری ریج در سال ۱۸۶۳ بودند.
... [مشاهده متن کامل]
براون که یکی از رهبران دموکرات های بوربون این ایالت بود، بخش عمده ای از زمان فرمانداری خود را به حل مسائل بدهی های سودی ایالت اختصاص داد. به دنبال دوران زمام داری او در ریاست ایالت یکی از هواخواهان ساخت راه آهن بود که به همین دلیل او مدت کوتاهی به عنوان رئیس راه آهن تگزاس و اقیانوس آرام در سال ۱۸۸۸ و در سال ۱۸۸۹ به عنوان رئیس شرکت زغال سنگ، آهن و راه آهن ایالت تنسی خدمت کرد.
جان کالوین براون پسر دانکین و مارگارت اسمیت براون در شهرستان گیلز، تنسی زاده شد. او برادر کوچک نیل اس. براون بود که در اواخر دهه ۱۸۴۰ فرماندار ایالت تنسی بود. جان دانش آموخته ۱۸۴۶ کالج جکسون در کلمبیا، تنسی بود. او همرای عمویش هوگ براون در سپرینگ هیل به آموزش رشته حقوق پرداخت و در سال ۱۸۴۸ در بخش پذیرش دادگاه پذیرفته شد و در همان سال به کار عملی در بخش قانون در پولاسکی آغاز کرد.
براون نیز مانند برادرش قبل از جنگ های داخلی آمریکا یک ویگ ( عضو حزب ویگ ) بود و در پی فروپاشی حزب ویگ در میانه های دهه ۱۸۵۰ او به حمایت از نامزدهای پیشین ویگ ادامه داد. او در جریان انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۸۶۰ به عنوان برگزیننده نامزد حزب اتحادیه قانون اساسی جان بل خدمت کرد، کسی که مخالف جدایی بود و در مورد مسئله برده داری موضع بی طرفانه ای اتخاذ کرد، اگر چه در هفته های پس از نبرد فورت سومتر در آوریل ۱۸۶۱ احساسات تجزیه طلبانه در سراسر تنسی از بین رفت اما براون به همراه برادرش و در نهایت جان بل طرف ها را تعویض کرد و از مؤتلفه کبود حمایت کرد.
در ماه مه ۱۸۶۱ براون به عنوان سرباز در پیاده نظام مؤتلفه ثبت نام کرد و کمی بعد به عنوان سرهنگ پیاده نظام سوم تنسی انتخاب شد. او بعدها مسئول یک تیپ متشکل از سه هنگ تنسی قرار گرفت.
در پی تسلیم فورت دونلسون، او پیش از مبادله اسیران در اوت ۱۸۶۲ به مدت شش ماه به عنوان اسیر جنگی در فورت وارن ماساچوست نگهداری می شد. به زودی پس از آن به سرتیپ ارتقا یافت و به عنوان فرمانده یک تیپ بزرگتری را متشکل از نیروهای فلوریدا و می سی سی پی تقرر یافت. او در اواخر ۱۸۶۲ تا ۱۸۶۳ در کارزارهای برکستون براگ در ایالت های کنتاکی و تنسی شرکت کرد. براون در نبردهای پری ویل و چیکاداوگا در حالی که رهبری تیپ خود را بر عهده داشت، زخمی شد. نیروهای او در این نبردها بخشی از خط دفاعی در میشنری ریج در سال ۱۸۶۳ بودند.
