جان سخنگوی

لغت نامه دهخدا

جان سخنگوی. [ ن ِ س ُ خ َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) جان سخن گوینده. جان ِ گویا. روان سخن گو. نفس ناطقه :
تویی جان سخنگوی حقیقی
که با روح القدس دائم رفیقی.
ناصرخسرو.

فرهنگ فارسی

جان سخن گوینده

پیشنهاد کاربران

بپرس