جان ستدن ؛ میراندن :
از جمال تو وقت جان ستدن
ملک الموت شرمناک شده.
خاقانی.
یک گهر نَدْهد و بجان ستدن
هر زبان باشدش هزار آهنگ.
خاقانی.
- جان برکندن ؛ جان ستدن. جان بگرفتن. از بین بردن. نابود کردن کسی :
ازینسان همی افکند دشمنان
همی برکند جان آهرمنان.
فردوسی.