جان در سر کسی کردن. [ دَ س َ رِ ک َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) یا جان در سرِ چیزی کردن. جان را فدای کسی کردن : بگفتا نه آخر دهان تر کنم که تا جان شیرینش در سر کنم.سعدی.عاشقی سوخته ای بی سر و سامان دیدم گفتم ای یار مکن در سر فکرت جان را.سعدی.رجوع به ماده پیش شود.