جان در بردن

لغت نامه دهخدا

جان دربردن. [ دَ ب ُ دَ ] ( مص مرکب ) نجات یافتن. از مهلکه جان بردن. جان بدربردن.

فرهنگ فارسی

نجات یافتن

گویش مازنی

/jaan dar borden/ مردن - به سر رفتن حوصله – به تنگ آمدن

پیشنهاد کاربران

بپرس