جان دانا

لغت نامه دهخدا

جان دانا. [ ن ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نفس ناطقه. روان روشن :
گر کند شهباز مرغان را شکار
من شکارش جان دانا دیده ام.
خاقانی.

فرهنگ فارسی

نفس ناطقه

پیشنهاد کاربران

بپرس