جان بکستر ( John Baxter ) ( زادهٔ ۵ مارس ۱۸۱۹ – درگذشتهٔ ۲ آوریل ۱۸۸۶ ) ، وکیل و حقوقدان آمریکایی بود که از سال ۱۸۷۷ تا ۱۸۸۶، به عنوان قاضی مداری ایالات متحده در حوزهٔ ششم خدمت کرد. او پیشتر عضو حزب ویگ و در چندین دوره در مجلس عوام کارولینای شمالی خدمت کرده بود، از جمله پیش از نقل مکان به ناکسویل، ایالت تنسی برای امور وکالت، در یک دوره رئیس این مجلس بود.
... [مشاهده متن کامل]
بکستر در آستانهٔ جنگ داخلی آمریکا با موضوع تجزیه طلبی به مخالفت پرداخت و نماینده ای در اجلاس تنسی شرقی بود که درصدد ایجاد ایالتی مجزا و همسو با اتحادیه در تنسی شرقی برآمد. او بعدها به خاطر دفاع از اعضای اتحادیه که در دادگاه های کنفدراسیون متهم شده بودند، سوگند وفاداری به کنفدراسیون خورد. او در زمان جنگ از چندین عضو شرکت کننده در توطئهٔ آتش زدن پل تنسی شرقی و حادثهٔ تعقیب بزرگ لوکوموتیو دفاع کرد. بکستر در سپتامبر ۱۸۶۱، در انتخابات کنگرهٔ کنفدراسیون شکست خورد. در اواسط سال ۱۸۶۲، او دوباره حامی اتحادیه شد.
بکستر در سال ۱۸۶۴، از نامزد دموکرات ریاست جمهوری، جورج بی مک کللن حمایت کرد، اما در نهایت به حزب جمهوری خواه پیوست. در سال ۱۸۷۰، او نماینده ای در کنگرهٔ قانون اساسی ایالتی بود که قانون اساسی فعلی ایالت تنسی را تدوین کرد.
بکستر، پسر ویلیام و کاترین ( لی ) بکستر، در شهرستان رادرفورد، ایالت کارولینای شمالی چشم به جهان گشود. پدرش، ویلیام، کشاورزی «مقتصد و ثروتمند» توصیف شده که در سال ۱۷۸۹ از ایرلند شمالی مهاجرت کرده بود. جان در ابتدا به عنوان تاجر در کارولینای جنوبی مشغول به کار شد، اما از آن رضایت نداشت، از این رو، به خواندن حقوق روی آورد و در سال ۱۸۴۱، در کانون هیئت وکلا پذیرفته شد. او در آغاز در شهرستان رادرفورد به حرفهٔ وکالت مشغول شد و سپس در سال ۱۸۴۵، به شهرستان هندرسون، ایالت کارولینای شمالی نقل مکان کرد.
بکستر از لحاظ سیاسی با حزب در حال رشد ویگ همسو بود. در سال ۱۸۴۴، او عضو هیئت گزینش نامزد ریاست جمهوری، هنری کلی بود. فعالیت های سیاسی او شامل ده سال خدمت به عنوان عضو مجلس شورای ایالتی کارولینای شمالی بود که به سه دورهٔ مجزا تقسیم می شد. اولین دوره از سال ۱۸۴۲ تا ۱۸۴۳، به نمایندگی از شهرستان رادرفورد، سپس از سال ۱۸۴۶ تا ۱۸۴۸ و در نهایت از سال ۱۸۵۲ تا ۱۸۵۷، به نمایندگی از شهرستان هندرسون بود. او رئیس مجلس در سال ۱۸۵۲ بود.
... [مشاهده متن کامل]
بکستر در آستانهٔ جنگ داخلی آمریکا با موضوع تجزیه طلبی به مخالفت پرداخت و نماینده ای در اجلاس تنسی شرقی بود که درصدد ایجاد ایالتی مجزا و همسو با اتحادیه در تنسی شرقی برآمد. او بعدها به خاطر دفاع از اعضای اتحادیه که در دادگاه های کنفدراسیون متهم شده بودند، سوگند وفاداری به کنفدراسیون خورد. او در زمان جنگ از چندین عضو شرکت کننده در توطئهٔ آتش زدن پل تنسی شرقی و حادثهٔ تعقیب بزرگ لوکوموتیو دفاع کرد. بکستر در سپتامبر ۱۸۶۱، در انتخابات کنگرهٔ کنفدراسیون شکست خورد. در اواسط سال ۱۸۶۲، او دوباره حامی اتحادیه شد.
بکستر در سال ۱۸۶۴، از نامزد دموکرات ریاست جمهوری، جورج بی مک کللن حمایت کرد، اما در نهایت به حزب جمهوری خواه پیوست. در سال ۱۸۷۰، او نماینده ای در کنگرهٔ قانون اساسی ایالتی بود که قانون اساسی فعلی ایالت تنسی را تدوین کرد.
بکستر، پسر ویلیام و کاترین ( لی ) بکستر، در شهرستان رادرفورد، ایالت کارولینای شمالی چشم به جهان گشود. پدرش، ویلیام، کشاورزی «مقتصد و ثروتمند» توصیف شده که در سال ۱۷۸۹ از ایرلند شمالی مهاجرت کرده بود. جان در ابتدا به عنوان تاجر در کارولینای جنوبی مشغول به کار شد، اما از آن رضایت نداشت، از این رو، به خواندن حقوق روی آورد و در سال ۱۸۴۱، در کانون هیئت وکلا پذیرفته شد. او در آغاز در شهرستان رادرفورد به حرفهٔ وکالت مشغول شد و سپس در سال ۱۸۴۵، به شهرستان هندرسون، ایالت کارولینای شمالی نقل مکان کرد.
بکستر از لحاظ سیاسی با حزب در حال رشد ویگ همسو بود. در سال ۱۸۴۴، او عضو هیئت گزینش نامزد ریاست جمهوری، هنری کلی بود. فعالیت های سیاسی او شامل ده سال خدمت به عنوان عضو مجلس شورای ایالتی کارولینای شمالی بود که به سه دورهٔ مجزا تقسیم می شد. اولین دوره از سال ۱۸۴۲ تا ۱۸۴۳، به نمایندگی از شهرستان رادرفورد، سپس از سال ۱۸۴۶ تا ۱۸۴۸ و در نهایت از سال ۱۸۵۲ تا ۱۸۵۷، به نمایندگی از شهرستان هندرسون بود. او رئیس مجلس در سال ۱۸۵۲ بود.
