جان بسر بودن

لغت نامه دهخدا

جان بسر بودن. [ ب ِ س َ دَ ] ( مص مرکب )کنایه از مشرف بر مرگ بودن. ( بهار عجم ). سخت مضطرب و نگران بودن ، چنانکه بیمار در حال نزع :
همین نه لاله ز شوق تو داغ برجگر است
که شمع نیز ز سوز غم تو جان بسر است.
محمد سعید اشرف ( از بهار عجم ).
رجوع به جان بسر و جان بسر شدن و جان بسر کردن شود.

فرهنگ فارسی

کنایه از مشرف بر مرگ بودن

پیشنهاد کاربران

بپرس