جان بجان کسی کردن. [ ب ِ ن ِ ک َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) بی نهایت بکسی کمک کردن : جان بجان فلانی کنی باز...؛ کنایه از اینکه هر اندازه به او بگوئی یا راهنمائی و کمک کنی باز... کودنی. بلاهت. نفهمی.
