جان اوار: جان او بار؛ جان او بارنده، جان فرو برنده، بلع کننده ی جان.
( ( گفت آن را که چون تو جان آوار
باشد اندر قفا به لیل و نهار ) ) ( حدیقه، ۶۹۱ )
( فرهنگ لغات و تعبیرات مثنوی های سنایی، دکتر محمد شفیع صفاری )
( ( گفت آن را که چون تو جان آوار
باشد اندر قفا به لیل و نهار ) ) ( حدیقه، ۶۹۱ )
( فرهنگ لغات و تعبیرات مثنوی های سنایی، دکتر محمد شفیع صفاری )