جان الیوت کایرنز ( John Elliott Cairnes ) ( زادهٔ ۲۶ دسامبر ۱۸۲۳ – ۸ ژوئیه ۱۸۷۵ ) ، یک اقتصاددان سیاسی متولد ایرلند بود. او به عنوان «آخرین اقتصاددان کلاسیک» توصیف شده است.
جان کایرنز در کاسل بلینگهام، شهرستان لوث چشم به جهان گشود. او پسر ویلیام الیوت کایرنس ( ۱۷۸۷–۱۸۶۳ میلادی ) اهل استامین که در نزدیکی شهر دراهیدا واقع شده است و ماریانی ووسلی بود، کسی که مادرش خواهر سر ویلیام بلینگهام، نخستین بارونت کاسل بلینگهام بود. پدر جان، برخلاف خواسته مادر خود ( کاترین مور اهل مورهال، کِلینچی ) ، تصمیم به آغاز حرفه تجاری گرفته و در کارخانه آب جو سازی ووسلی در کاسل بلینگهام شریک شد. در ۱۸۲۵ میلادی، ویلیام کایرنز کارخانه آب جو سازی خود را در دراهیدا تأسیس نموده و آب جو سازی دراهیدا را به موفقیت تمام عیار رساند. او برای ظرفیت عالی که در تجارت و اشتیاقی ژرفی که به امور خیریه داشت، در خاطرهای باقی ماند.
پس از ترک مدرسه، جان چند سالی را در دفترخانه پدرش در دراهیدا سپری نمود. با این همه، او به طور کلی مشتاق ادامه آموزش خود بود و به او اجازه داده شد تا در کالج ترینتی دوبلین وارد شود، جای که او در ۱۸۴۸ میلادی مدرک لیسانس خود در رشته علوم مقدماتی ( BA ) و شش سال بعد مدرک فوق لیسانس خود در رشته ام ای ( M. A ) را به دست آورده و از کالج ترینیتی در دوبلین فارغ التحصیل گردید. پس از سپری نمودن برنامه درسی هنرها، او به مطالعه حقوق پرداخت و وکیل دادگستری ایرلندی عنوان شد. اما او اشتیاقی برای ادامه حرفه حقوقی از خود نشان نداد و طی چند سال بعدی او خود را وقف نوشتن در مورد پرسش های اجتماعی، اقتصادی و رساله های مرتبط با ایرلند در نشریه های گوناگون، کرد. تمرکز اصلی او بر اقتصاد سیاسی بود و این رشته را به طور کامل مورد مطالعه قرار داد. [ ۱] [ ۲]
هنگامی که او در دوبلین اقامت داشت با آرکبیساپ واتلی معرفت حاصل کرد، کسی که برای شخصیت و توانایی های کایرنز احترام بسیار بالایی قائل بود. در ۱۸۵۶ میلادی، کرسی اقتصاد سیاسی در دانشگاه دوبلین که توسط واتلی تأسیس شده بود، خالی شد و کایرنز در این کرسی گماشته شد. براساس لوایح این بنیاد، درس های نخستین سال تدریسی وی به چاپ رسید. این کتاب در ۱۸۵۷ میلادی تحت عنوان ویژگی و روش منطقی اقتصاد سیاسی، منتشر شد. این کتاب که بر ادامه اثر جان استوارت میل رساله - های در باب مسائل حل و فصل نشده اقتصاد سیاسی نوشته شده و آن را گسترش داد، یک معرفی ستودنی بر مطالعه اقتصاد به عنوان یک علم، را شکل داد. در این کتاب، قدرت تفکر و بیان نویسنده به بهترین وجه ممکن نشان داده شده است. عینیت منطقی، دقت زبان و درک قاطع از ماهیت واقعی حقایق اقتصادی از ویژگی های این کتاب و سایر کارهای وی می باشد. اگر این کتاب هیچ محتوای برای پیشکش کردن نمی داشت، باز هم با بیان واضح ماهیت و معنی واقعی اصطلاحات مبهم حقوقی که در آن وجود داشت، مزایای غیرقابل اندازه گیری در حوزه اقتصاد سیاسی ارایه می کرد. از نقطه نظر قلمرو علمی و روش اقتصاد سیاسی که در این کار آغازین به طور مفصل تشریح گردید، نویسنده همیشه به آن پایبند باقی مانده و چندین رساله بعدی وی مانند رساله های در مورد اقتصاد سیاسی و زمین، اقتصاد سیاسی و لِسِه فِر، چیزی جز تکرار همان آموزه ها نیستند. کارهای بعدی وی در حوزه علم اقتصاد، یک سری مقالات در باب مسئله طلا بود که قسماً توسط مجله فارسرز به نشر رسید که در این مقالات پیامدهای احتمالی افزایش تعداد ملازمین طلا در کشف معادن طلا در استرالیا و کالیفرنیا با مهارت و توانایی عالی تحلیل گردید. وی همچنین نقدی در مورد اثر ام. چیوالریز، در مورد سقوط احتمالی ارزش طلا، نوشت که در ژوئیه ۱۸۶۰ در نقدنامه ادینبرا به نشر رسید. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفجان کایرنز در کاسل بلینگهام، شهرستان لوث چشم به جهان گشود. او پسر ویلیام الیوت کایرنس ( ۱۷۸۷–۱۸۶۳ میلادی ) اهل استامین که در نزدیکی شهر دراهیدا واقع شده است و ماریانی ووسلی بود، کسی که مادرش خواهر سر ویلیام بلینگهام، نخستین بارونت کاسل بلینگهام بود. پدر جان، برخلاف خواسته مادر خود ( کاترین مور اهل مورهال، کِلینچی ) ، تصمیم به آغاز حرفه تجاری گرفته و در کارخانه آب جو سازی ووسلی در کاسل بلینگهام شریک شد. در ۱۸۲۵ میلادی، ویلیام کایرنز کارخانه آب جو سازی خود را در دراهیدا تأسیس نموده و آب جو سازی دراهیدا را به موفقیت تمام عیار رساند. او برای ظرفیت عالی که در تجارت و اشتیاقی ژرفی که به امور خیریه داشت، در خاطرهای باقی ماند.
پس از ترک مدرسه، جان چند سالی را در دفترخانه پدرش در دراهیدا سپری نمود. با این همه، او به طور کلی مشتاق ادامه آموزش خود بود و به او اجازه داده شد تا در کالج ترینتی دوبلین وارد شود، جای که او در ۱۸۴۸ میلادی مدرک لیسانس خود در رشته علوم مقدماتی ( BA ) و شش سال بعد مدرک فوق لیسانس خود در رشته ام ای ( M. A ) را به دست آورده و از کالج ترینیتی در دوبلین فارغ التحصیل گردید. پس از سپری نمودن برنامه درسی هنرها، او به مطالعه حقوق پرداخت و وکیل دادگستری ایرلندی عنوان شد. اما او اشتیاقی برای ادامه حرفه حقوقی از خود نشان نداد و طی چند سال بعدی او خود را وقف نوشتن در مورد پرسش های اجتماعی، اقتصادی و رساله های مرتبط با ایرلند در نشریه های گوناگون، کرد. تمرکز اصلی او بر اقتصاد سیاسی بود و این رشته را به طور کامل مورد مطالعه قرار داد. [ ۱] [ ۲]
هنگامی که او در دوبلین اقامت داشت با آرکبیساپ واتلی معرفت حاصل کرد، کسی که برای شخصیت و توانایی های کایرنز احترام بسیار بالایی قائل بود. در ۱۸۵۶ میلادی، کرسی اقتصاد سیاسی در دانشگاه دوبلین که توسط واتلی تأسیس شده بود، خالی شد و کایرنز در این کرسی گماشته شد. براساس لوایح این بنیاد، درس های نخستین سال تدریسی وی به چاپ رسید. این کتاب در ۱۸۵۷ میلادی تحت عنوان ویژگی و روش منطقی اقتصاد سیاسی، منتشر شد. این کتاب که بر ادامه اثر جان استوارت میل رساله - های در باب مسائل حل و فصل نشده اقتصاد سیاسی نوشته شده و آن را گسترش داد، یک معرفی ستودنی بر مطالعه اقتصاد به عنوان یک علم، را شکل داد. در این کتاب، قدرت تفکر و بیان نویسنده به بهترین وجه ممکن نشان داده شده است. عینیت منطقی، دقت زبان و درک قاطع از ماهیت واقعی حقایق اقتصادی از ویژگی های این کتاب و سایر کارهای وی می باشد. اگر این کتاب هیچ محتوای برای پیشکش کردن نمی داشت، باز هم با بیان واضح ماهیت و معنی واقعی اصطلاحات مبهم حقوقی که در آن وجود داشت، مزایای غیرقابل اندازه گیری در حوزه اقتصاد سیاسی ارایه می کرد. از نقطه نظر قلمرو علمی و روش اقتصاد سیاسی که در این کار آغازین به طور مفصل تشریح گردید، نویسنده همیشه به آن پایبند باقی مانده و چندین رساله بعدی وی مانند رساله های در مورد اقتصاد سیاسی و زمین، اقتصاد سیاسی و لِسِه فِر، چیزی جز تکرار همان آموزه ها نیستند. کارهای بعدی وی در حوزه علم اقتصاد، یک سری مقالات در باب مسئله طلا بود که قسماً توسط مجله فارسرز به نشر رسید که در این مقالات پیامدهای احتمالی افزایش تعداد ملازمین طلا در کشف معادن طلا در استرالیا و کالیفرنیا با مهارت و توانایی عالی تحلیل گردید. وی همچنین نقدی در مورد اثر ام. چیوالریز، در مورد سقوط احتمالی ارزش طلا، نوشت که در ژوئیه ۱۸۶۰ در نقدنامه ادینبرا به نشر رسید. [ ۲]
wiki: جان الیوت کایرنز