جان لستر بارستو ( John Lester Barstow ) ( زادهٔ ۲۱ فوریه ۱۸۳۲ – درگذشتهٔ ۲۸ ژوئن ۱۹۱۳ ) ، معلم، مزرعه دار، سیاستمدار و سرباز آمریکایی بود که به عنوان سی و نهمین فرماندار ورمانت، یکی از ایالت های این کشور نیز خدمت کرد.
... [مشاهده متن کامل]
بارستو در تاریخ ۲۱ فوریه ۱۸۳۲ در شهر شلبرن ایالت ورمانت متولد شد؛ والدینش هِمان و لورِین ( لایِن ) بارستو بودند. او از سن ۱۵ سالگی در یک مدرسه محلی شروع به تدریس کرد، سپس به سوی غرب و شهر دیترویت رهسپار شد و در آنجا به تدریس ادامه داد. وی در سال ۱۸۵۷ به شهر زادگاهش بازگشت تا در امور مزرعه به پدر و مادر سالخورده خود کمک کند. در سال ۱۸۶۱ به عنوان کارمند دفتری در مجلس نمایندگان ایالت ورمونت مشغول به کار شد.
بارستو ابتدا برای خدمت در منصب افسر گروهبان داوطلب شد ولی اندکی بعد در تاریخ ۱۹ فوریه ۱۸۶۲ او را به سمت آجودان نیروهای هشتم پیاده نظام ورمانت گماشتند. در ۲۷ مه ۱۸۶۳ نیز به عنوان سروان فرماندهی گروهان کِی را بر عهده گرفت، سپس تا درجه سرگردی ارتقاء یافت و سرانجام در ۲۲ ژانویه ۱۸۶۴ به واحد ستادی هنگ بازگشت. جان بارستو در ۲۲ ژوئن ۱۸۶۴ از خدمت هنگ خارج شد. وی چنان در میان نیروهای هنگ مورد احترام بود که از سوی آنها مفتخر به دریافت دو قبضه شمشیر تشریفاتی شد؛ یکی هنگامی که به درجه سرگردی رسید و دیگری زمانی که خدمت هنگ را ترک کرد.
قریب به سه سال مأموریت طاقت فرسا و دشوار در مرداب ها و شرایط آب و هوایی مرطوب لوئیزیانا سلامت جان بارستو را به خطر انداخت و سال ها ابتلا به بیماری مالاریا مانع از ورود او به هر نوع فعالیت جدی تجاری شد. بلافاصله پس از انحلال هنگ، پیتر تی. واشبِرن که ژنرال آجودان شبه نظامیان ورمانت بود در واحد سربازگیری سمتی به بارسو پیشنهاد داد ولی او به دلیل شرایط جسمانی خود ناگزیر این پیشنهاد را نپذیرفت.
جان بارستو در سپتامبر ۱۸۶۴ برای عضویت در مجلس ورمانت انتخاب شد؛ در ۱۹ اکتبر ۱۸۶۴ و درست زمانی که مجلس نمایندگان در حال برگزاری جلسه بود، حمله سنت آلبانز به وقوع پیوست. بارستو به منطقه اعزام شد و سپس برای انجام یک مأموریت ویژه به کانادا رفت. پس از آن به عنوان سرتیپ گروهی از شبه نظامیان را فرماندهی کرد که برای مقابله با این تحرکات شکل گرفته بودند. وی فرماندهی نیروهای مستقر در مرزهای شمال غربی ایالت را عهده دار بود تا اینکه سرانجام در ژانویه ۱۸۶۵ جورج جی. استانارد به این ناآرامی ها پایان داد.
... [مشاهده متن کامل]
بارستو در تاریخ ۲۱ فوریه ۱۸۳۲ در شهر شلبرن ایالت ورمانت متولد شد؛ والدینش هِمان و لورِین ( لایِن ) بارستو بودند. او از سن ۱۵ سالگی در یک مدرسه محلی شروع به تدریس کرد، سپس به سوی غرب و شهر دیترویت رهسپار شد و در آنجا به تدریس ادامه داد. وی در سال ۱۸۵۷ به شهر زادگاهش بازگشت تا در امور مزرعه به پدر و مادر سالخورده خود کمک کند. در سال ۱۸۶۱ به عنوان کارمند دفتری در مجلس نمایندگان ایالت ورمونت مشغول به کار شد.
بارستو ابتدا برای خدمت در منصب افسر گروهبان داوطلب شد ولی اندکی بعد در تاریخ ۱۹ فوریه ۱۸۶۲ او را به سمت آجودان نیروهای هشتم پیاده نظام ورمانت گماشتند. در ۲۷ مه ۱۸۶۳ نیز به عنوان سروان فرماندهی گروهان کِی را بر عهده گرفت، سپس تا درجه سرگردی ارتقاء یافت و سرانجام در ۲۲ ژانویه ۱۸۶۴ به واحد ستادی هنگ بازگشت. جان بارستو در ۲۲ ژوئن ۱۸۶۴ از خدمت هنگ خارج شد. وی چنان در میان نیروهای هنگ مورد احترام بود که از سوی آنها مفتخر به دریافت دو قبضه شمشیر تشریفاتی شد؛ یکی هنگامی که به درجه سرگردی رسید و دیگری زمانی که خدمت هنگ را ترک کرد.
قریب به سه سال مأموریت طاقت فرسا و دشوار در مرداب ها و شرایط آب و هوایی مرطوب لوئیزیانا سلامت جان بارستو را به خطر انداخت و سال ها ابتلا به بیماری مالاریا مانع از ورود او به هر نوع فعالیت جدی تجاری شد. بلافاصله پس از انحلال هنگ، پیتر تی. واشبِرن که ژنرال آجودان شبه نظامیان ورمانت بود در واحد سربازگیری سمتی به بارسو پیشنهاد داد ولی او به دلیل شرایط جسمانی خود ناگزیر این پیشنهاد را نپذیرفت.
جان بارستو در سپتامبر ۱۸۶۴ برای عضویت در مجلس ورمانت انتخاب شد؛ در ۱۹ اکتبر ۱۸۶۴ و درست زمانی که مجلس نمایندگان در حال برگزاری جلسه بود، حمله سنت آلبانز به وقوع پیوست. بارستو به منطقه اعزام شد و سپس برای انجام یک مأموریت ویژه به کانادا رفت. پس از آن به عنوان سرتیپ گروهی از شبه نظامیان را فرماندهی کرد که برای مقابله با این تحرکات شکل گرفته بودند. وی فرماندهی نیروهای مستقر در مرزهای شمال غربی ایالت را عهده دار بود تا اینکه سرانجام در ژانویه ۱۸۶۵ جورج جی. استانارد به این ناآرامی ها پایان داد.
